(ἀθηναίους

  • 81βύβλος — Ονομασία δύο αρχαίων πόλεων. 1. Φοινικική πόλη, στις ακτές του Λιβάνου, μεταξύ της Βηρυττού και της Τρίπολης της Συρίας. Λεγόταν επίσης Γεβέλ, Γάβουνα ή Γαβών. Θεωρείται από τις αρχαιότερες πόλεις του κόσμου και, σύμφωνα με την παράδοση, χτίστηκε …

    Dictionary of Greek

  • 82δήλος — Μικρό (μέγιστο μήκος 6 χλμ., μέγιστο πλάτος 1,3 χλμ.) άγονο νησί, που βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο των Κυκλάδων (6 μίλια από τη Μύκονο). Ο παράλιος ομώνυμος οικισμός (14 κάτ., υπάλληλοι της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας) υπάγεται διοικητικά στον δήμο… …

    Dictionary of Greek

  • 83δεκάφυλος — δεκάφυλος, ον (Α) χωρισμένος σε δέκα φυλές («μετἀ δὲ τετραφύλους ἐόντας Ἀθηναίους δεκαφύλους ἐποίησε» ενώ πρώτα ήταν χωρισμένοι σε τέσσερεις φυλές, τους χώρισε σε δέκα) …

    Dictionary of Greek

  • 84δωροξενίας γραφή — ή ξενίας γραφή (Α) καταγγελία εναντίον ξένου ότι δωροδόκησε Αθηναίους δικαστές προκειμένου να ανακηρυχθεί Αθηναίος πολίτης …

    Dictionary of Greek

  • 85εκγίγνομαι — ἐκγίγνομαι (Α) 1. κατάγομαι από κάποιον 2. είμαι παιδί κάποιου 3. έρχομαι στη ζωή 4. προέρχομαι, παράγομαι 5. (για χρόνο) περνώ 6. απρόσ. α) επιτρέπεται, παραχωρείται («ἵν ἤν σὺ βούλῃ τὸν ἄνδρα κολάσαι τουτονί, σοὶ τοῡτο μή ἐκγένηται», Αριστοφ.)… …

    Dictionary of Greek

  • 86επιπαρορμώ — ἐπιπαρορμῶ, άω (Α) παροτρύνω, ερεθίζω περισσότερο, ενθαρρύνω («πρός τε τὸν πόλεμον ἐπιπαρορμῶντα τοὺς Ἀθηναίους», Πλούτ.) …

    Dictionary of Greek

  • 87ευρυσθενής — Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Ένας από τους γιους του Αιγύπτου, που σκοτώθηκε από τη Δαναΐδα σύζυγό του, Μνήστρα. 2. Ένας από τους επτά Αθηναίους νέους που διασώθηκαν από τον Θησέα, μετά τον φόνο του Μινώταυρου. 3. Γιος του Ηρακλείδη Αριστόδημου …

    Dictionary of Greek

  • 88ευτράπελος — η, ο (ΑΜ εὐτράπελος, ον Μ και εὐτράπηλος, ον) 1. (για πρόσ.) αυτός που αστειεύεται χαριτωμένα, με ευφυΐα, ο πνευματώδης, ο χαριτολόγος 2. γελοίος (α. «εὐτράπελόν ἐστι» β. «αυτά που λες είναι ευτράπελα») νεοελλ. 1. (για λόγο, ενέργεια ή κατάσταση) …

    Dictionary of Greek

  • 89εύβουλος — Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Αθηναίος πολιτικός (405; – 330; π.Χ.). Ήταν συντηρητικών αρχών και έγινε γνωστός κυρίως για την πολυετή διαχείριση των οικονομικών των Αθηνών, τα οποία διηύθυνε από το 355 με εξαιρετική ικανότητα. Απέκτησε μεγάλη… …

    Dictionary of Greek

  • 90εύμολπος — Μυθολογικό πρόσωπο. Θεωρείται ο ιδρυτής των Ελευσίνιων μυστηρίων. Σύμφωνα με τη μυθολογία, η Χιόνη, κόρη του Βορέα, θεού του ομώνυμου ανέμου, απέκτησε από τον Ποσειδώνα τον Ε. Επειδή όμως φοβήθηκε να το αποκαλύψει στον πατέρα της, πέταξε το παιδί …

    Dictionary of Greek