(ἀθηναίους

  • 21καβάλα — Πόλη (υψόμ. 53 μ., 58.663 κάτ.) και λιμάνι της Μακεδονίας, πρωτεύουσα του νομού Κ. και έδρα του ομώνυμου δήμου. Η Κ. είναι χτισμένη αμφιθεατρικά –ο αρχικός πυρήνας της πόλης είναι χτισμένος σε δύο λόφους, που τους ενώνει το παλιό μνημειώδες… …

    Dictionary of Greek

  • 22κερδαλέος — α, ο (Α κερδαλέος, α, ον, θηλ. και κερδαλέη και κερδαλή) [κέρδος] αυτός που αποφέρει κέρδος, επωφελής, επικερδής («τὰς τ ἐμπορίας, τὰς κερδαλέας πρός τόν μάντιν κατεροῡσιν». Αριστοφ.) αρχ. 1. δόλιος, πανούργος, πονηρός, κατεργάρης («κερδαλέος κ… …

    Dictionary of Greek

  • 23Αθήναι — I Ονομασία αρχαίων πόλεων. 1. Πόλη της Βοιωτίας, κοντά στη νότια όχθη της λίμνης Κωπαΐδας. Η πόλη κατακλύστηκε –άγνωστο πότε– από τα νερά της λίμνης, χωρίς να διασωθεί το παραμικρό ίχνος της. 2. Διάδες Α. Πόλη της Εύβοιας, που χτίστηκε από… …

    Dictionary of Greek

  • 24Αλίαρτος — I Γιος του Θέρσανδρου, εγγονός του Σίσυφου και αδελφός του Κορωνού και του Προίτου. Έχτισε την πόλη Αλίαρτο στη Βοιωτία, ενώ ο αδελφός του Κορωνός ίδρυσε την Κορώνεια. II Ονομασία δύο αρχαίων ελληνικών πόλεων. 1. Πόλη της Βοιωτίας, στον δρόμο… …

    Dictionary of Greek

  • 25Αλκιβιάδης — I (Αθήνα 452 – Γρύνιο Φρυγίας 402 π.Χ.).Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός. Δισέγγονος του Κλεισθένη, ανιψιός του Περικλή (ο οποίος μάλιστα τον κηδεμόνευε αρκετά χρόνια, γιατί o πατέρας του Κλεινίας είχε σκοτωθεί στη μάχη της Κορώνειας το 447 π.Χ.) …

    Dictionary of Greek

  • 26Αλόννησος — Νησί (64 τ. χλμ.) των Βορείων Σποράδων, στο ΒΔ Αγαίο. Τo έδαφός της είναι κυρίως ορεινό, με δάση, βοσκότοπους και μικρές καλλιέργειες αμπελιών και δημητριακών. Στα βόρεια του ομώνυμου χωριού και σε υψόμετρο 260 μ., υπάρχει παλιά βυζαντινή… …

    Dictionary of Greek

  • 27Αντίγονος — I Όνομα τριών Μακεδόνων βασιλιάδων. 1. Α. ο επιλεγόμενος ΜονόφθαλμοςΚύκλωψ (381 – 301 π.Χ.). Στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που ίδρυσε τη λεγόμενη δυναστεία των Αντιγονιδών στην παλιά σατραπεία της Μεγάλης Φρυγίας, της Παμφυλίας και της Λυκίας …

    Dictionary of Greek

  • 28Γύλιππος — (450 π.Χ. – ;).Σπαρτιάτης στρατηγός. Ήταν γιος του Κλεανδρίδα και συμμετείχε στον Πελοποννησιακό πόλεμο. Οι συμπατριώτες του, γνωρίζοντας το θάρρος του, τον έστειλαν με επικουρικά στρατεύματα να βοηθήσει τους Συρακούσιους, έπειτα από υπόδειξη του …

    Dictionary of Greek

  • 29Θράκη — I Μυθολογικό πρόσωπο. Αναφέρεται ότι ήταν κόρη του Ωκεανού και της Παρθενόπης, αδελφή της Ευρώπης. Η Θ. ονομαζόταν Τιτανίς από τον Στέφανο τον Βυζάντιο, ο οποίος απέδιδε την καταγωγή της στον Ωκεανό. Σύμφωνα με τη μυθολογία, απέκτησε τον Βίθυ από …

    Dictionary of Greek

  • 30Ικέτιδες — I Τραγωδία (420 π.Χ.) του Ευριπίδη. Ερμηνεύτηκε από τους σύγχρονους ερευνητές της εποχής μας τόσο ως ύμνος στην αθηναϊκή ανθρωπιά όσο και ως μαρτυρία μιας νέας, ορθολογιστικής θέσπισης κανόνων, που άλλοτε βασίζονταν αποκλειστικά στη θρησκευτική… …

    Dictionary of Greek