(τόπος

  • 51έλλειψη — Απουσία, ανυπαρξία· ανεπάρκεια, ατέλεια, ελάττωμα. Ο όρος έ. αναφέρεται σε ένα σχήμα λόγου, στο οποίο παραλείπονται μία ή περισσότερες λέξεις που εύκολα εννοεί ο ακροατής, με σκοπό να εκφραστεί συντομότερα ή πυκνότερα μια σκέψη. Αυτή η συντομία… …

    Dictionary of Greek

  • 52αερότοπος — και αγερό , ο 1. το αεροτόπι* 2. τόπος άγονος 3. τόπος ακαλλιέργητος, χέρσος. [ΕΤΥΜΟΛ. < αέρας + τόπος] …

    Dictionary of Greek

  • 53ανθότοπος — Ονομασία τριών οικισμών. 1. Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 320 μ., 118 κάτ.) του νομού Μαγνησίας. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Αλμυρού. 2. Πεδινός οικισμός (υψόμ. 10 μ., 295 κάτ.) του νομού Άρτης. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Αράχθου. 3. Ορεινός… …

    Dictionary of Greek

  • 54δήλος — Μικρό (μέγιστο μήκος 6 χλμ., μέγιστο πλάτος 1,3 χλμ.) άγονο νησί, που βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο των Κυκλάδων (6 μίλια από τη Μύκονο). Ο παράλιος ομώνυμος οικισμός (14 κάτ., υπάλληλοι της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας) υπάγεται διοικητικά στον δήμο… …

    Dictionary of Greek

  • 55διατριβή — η (AM διατριβή) 1. διαμονή, παραμονή σ έναν τόπο 2. απώλεια, κατανάλωση χρόνου, χρονοτριβή, καθυστέρηση, αναβολή 3. ενασχόληση, απασχόληση με κάτι, επίδοση σε κάτι («είναι ανώφελη η διατριβή σ αυτά τα θέματα», «ἀργὸν ποιεῑσθαι ἐπὶ σεμνοῑσιν… …

    Dictionary of Greek

  • 56ηλύσιος — α, ο (AM ἠλύσιος, ία, ον) (συν. το ουδ. στη φρ.) «Ηλύσιον πεδίον» ή «Ηλύσια πεδία» τόπος όπου διέμεναν μετά θάνατον οι ψυχές τών ηρώων νεοελλ. 1. (για τόπο) ωραίος και απολαυστικός 2. (το ουδ. πληθ.) τα Ηλύσια ο παράδεισος αρχ. αυτός που ανήκει ή …

    Dictionary of Greek

  • 57ιδιότοπος — ἰδιότοπος, ον (Α) αυτός που έχει δικό του τόπο («ἰδιότοποι βασιλεῑς» οι βασιλείς που βασιλεύουν σε ξεχωριστή ο καθένας χώρα). [ΕΤΥΜΟΛ. < ιδιο * + τοπος (< τόπος), πρβλ. ά τοπος] …

    Dictionary of Greek

  • 58ιερός — ή, ό, θηλ. και ά (ΑΜ ἱερός, ά, όν και ἱερός, όν, Α ιων. και ποιητ. τ. ἱρός, ή, όν, δωρ. τ. ἱαρός, αιολ. τ. ἶρος και ἴαρος) 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον θεό ή στη λατρεία του και γενικά στη θρησκεία, άγιος, όσιος (α. «ιερό ευαγγέλιο» β.… …

    Dictionary of Greek

  • 59κήρωμα — και κέρωμα, το (ΑΜ κήρωμα) [κηρώ] η επικάλυψη, η επάλειψη ενός αντικειμένου με κερί μσν. αρχ. τόπος κοντά στην παλαίστρα όπου οι αθλητές άλειφαν το σώμα τους με ύλη που περιείχε κερί μσν. μτφ. παλαίστρα αρχ. 1. το επικάλυμμα από κερί 2. πράγμα… …

    Dictionary of Greek

  • 60κοπρώνας — ο (ΑM κοπρών, ῶνος) [κόπρος (Ι)] 1. τόπος όπου αποπατούν, αποχωρητήριο, αφοδευτήριο 2. τόπος όπου συσσωρεύονται ακαθαρσίες και δύσοσμες ύλες νεοελλ. τόπος όπου σωρεύεται κοπριά που προορίζεται για λίπασμα αρχ. παροιμ. «εἰς κοπρῶνα θυμιᾱν» λέγεται …

    Dictionary of Greek