(τὸ πᾶν
91ЭЛЕЙСКАЯ ШКОЛА — ЭЛЕЙСКАЯ ШКОЛА, одна из основных раннегреческих философских школ (кон. 6 1 я пол. 5 в. до н. э.); традиция метафизического монизма, объединяющая Парменида, Зенона Элейского и Мелисса (принадлежность Ксенофана к Элейской школе сомнительна,… …
92видъ — ВИД|Ъ (131), А с. 1.Внешний вид, облик, наружность кого л., чего л.: Платонъци. б҃а и вещь и видъ. и миръ рожденъ и тьлѣньнъ соущь рекоша. д҃шю же неро||женоу и бесъмьртьноу. (εἶδος) КЕ XII, 250 251; вѣси ли прѣподобниче кто ѥсмь азъ. занѥ… …
93AUCUPIUM — venationis est genus, quod circa volatilia occupatur: estque vel vile vel nobile. Illud, cum aves illectae superfusis retibus includuntur, aut virgis vilcatis detinentur: quod proin, utpote sordidum et illiberalis otii negotium, Platonis legibus… …
94CALAMUS — I. CALAMUS Aromaticus, cuius mentio Ierem. c. 6. v. 20. Salmasio non nisi Indicus est, quem ideo Arabicum ac Syriacum nonnullis dici vult, quia ex India in Arabiam et Syriam advehebatur. Sed solum in India crevisle falsum, cum Mosis aevô Iudaeis… …
95DIONYSIA — I. DIONYSIA martyrio apud Alexandriam sub Decio coronata, A. C. 251. II. DIONYSIA matrona Christiana, persecutione Hunerici Vandalorum Regis una cum filio Maiorico, ad necem quaesita, hunc ad mortem raptum sic consolata est, Memento Fili, te… …
96SYLVANUS — I. SYLVANUS Deus Silvarum. Servius ad istud Virg. Aen. l. 8. v. 600. Silvano fama est veteres sacrâsse Pelasgos Arvorum, nemorumque Deo lucemque diemque etc. Publica, inquit, ceremoniarum opinio hoc habet, pecorum et agrorum Deum esse Silvanum,… …
97Μένδης — Μένδης, ητος, ὁ (Α) (στους Αιγυπτίους) 1. ο τράγος 2. ο θεός Παν («καλεῑται δὲ ὅ τε τράγος καὶ ὁ Πάν Αἰγυπτιστὶ Μένδης», Ηρόδ.) …
98επίπαν — ἐπίπαν και ἐπὶ πᾱν (AM) επίρρ. γενικά, εν όλω, ως επί το πλείστον («νηῡς ἐπίπαν μάλιστά κῃ κατανύει ἐν μακρημερίῃ ὀργυιὰς ἐπτακισμυρίας», Ηρόδ.) αρχ. 1. εξ ολοκλήρου, κυρίως («Λυδῶν ὄχλος, οἵ τ’ ἐπίπαν ἠπειρογενές κατέχουσιν ἔθνος», Αισχύλ.) 2.… …
99πάγχυ — (Α) επίρρ. (επικ., ιων. και αιολ. τ. τού πάνυ) παντελώς, εντελώς, εξ ολοκλήρου. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. πάγχυ έχει προέλθει κατά μία άποψη από συμφυρμό ενός αμάρτυρου τ. *πάγ χι (< παν , βλ. λ. πας + μόριο χι, πρβλ. ᾗχι, ναί χι) και τού ληκτικού τού… …
100πάμπαν — (Α) επίρρ. 1. εξ ολοκλήρου, τελείως, παντελώς («πάμπαν ἀπείρως ἔχειν», Ηρόδ.) 2. φρ. «οὐδέ τι πάμπαν» κατ ουδένα τρόπο, ουδόλως. [ΕΤΥΜΟΛ. < παν * + πᾶν] …
