(δεῖπνον
81δειπνεύς — δειπνεύς, ο (Α) [δείπνον] θεότητα που λατρευόταν από τους μάγειρες στην Αχαΐα …
82δειπνοθήρας — ο (AM δειπνοθήρας) αυτός που επιδιώκει φορτικά να μετέχει σε δείπνα, έστω και απρόσκλητος. [ΕΤΥΜΟΛ. < δείπνον + θηρας < θήρα «κυνήγι»] …
83δειπνοκλήτωρ — ( ορος), ο (Α) 1. αυτός που προσκαλεί σε δείπνο 2. αξιωματούχος τής περσικής αυλής που δοκίμαζε τα φαγητά και καθόριζε τη σειρά για το σερβίρισμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < δείπνον + κλήτωρ «αυτός που καλεί ή προσφέρει δείπνο»] …
84δειπνολόχος — δειπνολόχος, η, ον) (Α) ο δειπνοθήρας, ο παράσιτος. [ΕΤΥΜΟΛ. < δείπνον + λοχος < λόχος (πρβλ. νυκτιλόχος, φρυνολόχος)] …
85δειπνοσύνη — δειπνοσύνη, η (Α) [δείπνον] (κωμική λέξη) δείπνο …
86δειπνοφόρος — δειπνοφόρος, ον (Α) 1. (για πτηνά) αυτός που μεταφέρει (με το ράμφος) τροφή στη φωλιά του 2. αυτός που μεταφέρει εδέσματα ως προσφορές σε θεότητες. [ΕΤΥΜΟΛ. < δείπνον + φορος < φέρω] …
87δειπνώ — και δειπνάω (AM δειπνῶ, έω) [δείπνον] 1. τρώγω βραδινό (α. «στρώσε μας να δειπνήσουμε και πλάγιασε, παιδί μου», Αρ. Βαλαωρ. β. ἐδείπνησα μὲ τοὺς ἐμοὺς φίλους καὶ συγγενεῑς μου γ. «ἔπεσα εἰς ὕπνον, φίλε μου...» Λίβιστρος και Ροδ. δ. «ὁ δέ… …
88ενσκευάζω — ἐνσκευάζω (AM) [σκευάζω] παρασκευάζω («καὶ δεῑπνόν τις ἐνεσκευαζέτω», Αριστοφ.) αρχ. 1. ντύνω, στολίζω κάποιον («ἱματίῳ δ ἀνδρείῳ καὶ ὑποδήμασιν ἐνσκευάζει», Πλούτ.) 2. οπλίζομαι 3. μηχανεύομαι, επινοώ …
89επίδειπνον — επίδειπνον, τὸ (Α) [δείπνον] πληθ. ἐπίδειπνα επιδόρπια, οτιδήποτε προσφερόταν μετά το δείπνο στους καλεσμένους …
90επαΐκλεια — ἐπαΐκλεια και ἔπαικλα ή ἐπέκλεια ή ἐπάικλα, τα (Α) τα μετά το δείπνο, τα επιδείπνια ή επιδόρπια («ἐπαΐκλειά φασι καλεῑσθαι τὰ μετὰ τὸ δεῑπνον τραγήματα», Αθήν.). [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + άικλον (ή αίκλον) «δείπνο»] …