(źródło)

  • 111biały — białyali, bielszy «mający barwę właściwą śniegowi, mleku» Oślepiająco biały śnieg. Biały obrus. Białe obłoki, kwiaty. Zęby białe jak ser. Ponad śnieg bielszym się stanę. (Żeromski) ∆ Biały człowiek «potocznie o człowieku należącym do białej… …

    Słownik języka polskiego

  • 112bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… …

    Słownik języka polskiego

  • 113bonanza — ż IV, CMs. bonanzazie; lm D. bonanzaanz «bogata żyła złota» przen. «źródło wielkich korzyści; pomyślność» ‹ang.› …

    Słownik języka polskiego

  • 114brzask — m III, D. u, N. brzaskkiem; lm M. i 1. «jasność dzienna o słabym nasileniu wytworzona przez załamanie w powietrzu promieni słońca będącego pod widnokręgiem; świt» Brzask poranny. Brzask jutrzenki. Wyjść o (pierwszym) brzasku na polowanie. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 115brzęczyk — m III, D. a, N. brzęczykkiem; lm M. i techn. «akustyczny sygnalizator elektryczny wytwarzający charakterystyczny dźwięk (brzęczenie), stosowany w niektórych typach aparatów telefonicznych, w urządzeniach sygnalizacyjnych, w małych łącznicach… …

    Słownik języka polskiego

  • 116choroba — ż IV, CMs. chorobabie; lm D. chorobarób 1. «proces patologiczny objawiający się zaburzeniem czynności organizmu» Lekka, ciężka, obłożna, przewlekła, chroniczna, długotrwała, nieuleczalna, śmiertelna choroba. Choroba dziedziczna, nabyta,… …

    Słownik języka polskiego

  • 117chrześcijaństwo — n III, Ms. chrześcijaństwowie, blm 1. «religia monoteistyczna opierająca się na nauce Jezusa Chrystusa i uznająca Biblię za źródło wiary; chrystianizm» 2. «ogół chrześcijan; świat chrześcijański» Zachodnie chrześcijaństwo …

    Słownik języka polskiego

  • 118defibrylator — m IV, D. a, Ms. defibrylatororze; lm M. y med. «aparat wytwarzający prąd elektryczny o wysokim napięciu stosowany do defibrylacji jako źródło impulsów elektrycznych» …

    Słownik języka polskiego

  • 119demokracja — ż I, DCMs. demokracjacji; lm D. demokracjacji (demokracjacyj) 1. «forma rządów, w której władzę sprawuje lud bezpośrednio lub przez swoich przedstawicieli; władza ludu; ludowładztwo» Głosić idee demokracji. 2. «forma ustroju państwa, w którym… …

    Słownik języka polskiego

  • 120dochód — m IV, D. dochódchodu, Ms. dochódchodzie; lm M. dochódchody «suma wpływów, szczególnie pieniężnych, w gospodarce państwa, przedsiębiorstwa, jednostki; przychód, wpływ» Dochód miesięczny, roczny. Stałe dochody. Wzrost dochodu. Źródło dochodów. ∆… …

    Słownik języka polskiego