- igniculus
- igniculus igniculus, i m огонёк
Латинско-русский словарь. 2003.
Латинско-русский словарь. 2003.
AUTITES — apud Plin. l. 37. c. 7. ubi de Carbunculo: Satyrus Indicos non esse claros dicit. Sed plerumque sordidos, ac semper fulgoris horridi: Aethiopicos pingues, lucemque non emittentes sed convolutô igne fiagrantes. Optimos vero, amethystizontas, h. e … Hofmann J. Lexicon universale
CARBUNCULI — quintô locô inter gemmas Veteribus habiti, post margaritas videl. adamantes, smaragdos et opalos, topaziis praeponebantur, uti docet Salmas. ad Solin. p. 239. Locae corum, in quibus pretiosi nascuntur, Theophrasto hisce verbis describuntur,… … Hofmann J. Lexicon universale
aguillon — Aguillon, Stimulus, Aculeus. Aguillon de nature, Igniculus. L aguillon d une mousche, Spiculum, aculeus. Aguillons des herissons et porcs espis, Spinae. Qui a des aguillons et picquans, Aculeatus. Qui a trois aguillons ou pointes, Trisulcus.… … Thresor de la langue françoyse
БОНАВЕНТУРА — [лат. Bonaventura; наст. имя Иоанн Фиданца] (1217 (или 1221), Баньорея (совр. Баньореджо), Тоскана 15.07.1274, Лион), еп. Альбанский, св. католич. Церкви (пам. 15 июля), средневек. зап. богослов, кардинал. Жизнь Б. был сыном Иоанна Фиданца и… … Православная энциклопедия