- concitatio
- concitatio concitatio, onis f возбуждение
Латинско-русский словарь. 2003.
concitatio
Смотреть что такое "concitatio" в других словарях:
concitaţie — concitáţie s. f., g. d. art. concitáţiei; pl. concitáţii Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic CONCITÁŢIE s.f. (Liv.) 1. Excitare. 2. Răscoală, tulburare, nelinişte. [< lat. concitatio]. Trimis de LauraGellner, 14.01.2005 … Dicționar Român
Concitation — Con ci*ta tion, n. [L. concitatio. See {Concite}.] The act of stirring up, exciting, or agitating. [Obs.] The concitation of humors. Sir T. Browne. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
concitación — concitación. (Del lat. concitatĭo, ōnis). f. Acción y efecto de concitar … Enciclopedia Universal
concitazione — /kontʃita tsjone/ s.f. [dal lat. concitatio onis ]. [l essere concitato] ▶◀ agitazione, eccitazione, foga, impeto, turbamento. ↑ esagitazione. ◀▶ calma, pacatezza, placidità, seraficità, serenità, tranquillità … Enciclopedia Italiana
ԳԺՏՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0551 Chronological Sequence: Early classical, 10c գ. παροξυσμός exacerbatio, concitatio, discordia Խոժոռութիւն. դժկամակութիւն. անմիաբանութիւն. ... *Եւ եղեւ գժտութիւն ʼի մէջ նոցա. Գծ. ՟Ժ՟Ե. 39: *Զգժտութիւնսն, զգժդմնութիւնսն. Նար. ՟Խ՟Ե … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԶԱՅՐԱՑՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0711 Chronological Sequence: Early classical գ. παροργισμός, μα concitatio ad iram Գրգռութիւն ʼի զայրոյթ. եւ Ցասումն. *Վասն զայրացութեանցն, որովք զայրացոյց զնա Մանասէ. ՟Դ. Թագ. ՟Ի՟Գ. 26 … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
concitation — et esmeute de peuple, Concitatio multitudinis. Cic … Thresor de la langue françoyse
esmeute — Esmeute, Motus, Tumultuatio, Tumultus, Concitatio multitudinis. Esmeute entre Veneurs signifie une compagnie de chiens courans dressée d une mesme robbe, voyez Meute. Faire esmeute, Concitationes facere, Tumultum iniicere, Tumultuare, Tumultuari … Thresor de la langue françoyse
esmotion — Esmotion, Animi concitatio, Agitatio spiritus, Coagitatio, Permotio, Commotio … Thresor de la langue françoyse
concitación — (Del lat. concitatĭo, ōnis). f. Acción y efecto de concitar … Diccionario de la lengua española
concitation — ˌkän(t)səˈtāshən noun ( s) Etymology: Latin concitation , concitatio, from concitatus (past participle of concitare to stir up, rouse, from com + citare to set in motion) + ion , io ion more at cite : the act of stirring up, exciting, or… … Useful english dictionary
