- usufructuarius
- I ūsū-frūctuārius, a, um [ usus + fructus ]
узуфруктуарный, имеющий право на использование чужой собственности G, IsII ūsūfrūctuārius, ī m.пользовладелец, пользователь Dig, Eccl
Латинско-русский словарь. 2003.
Латинско-русский словарь. 2003.
usufructuaire — [ yzyfryktɥɛr ] adj. • 1580; n. m. « usufruitier » XIIIe; lat. usufructuarius ♦ Dr. Qui a rapport à l usufruit. Droit usufructuaire. ● usufructuaire adjectif (bas latin usufructuarius) Qui concerne l usufruit ; qui donne simplement l usufruit.… … Encyclopédie Universelle
uzufructuar — UZUFRUCTUÁR, Ă, uzufructuari, e, s.m. şi f. Persoană care deţine dreptul de uzufruct asupra unui bun. [pr.: tu ar] – Din lat. usufructuarius. cf. fr. u s u f r u i t i e r. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 uzufructuár s. m. (sil … Dicționar Român
usufructuario — (Del lat. usufructuarius .) ► adjetivo/ sustantivo 1 Que posee y disfruta una cosa. 2 DERECHO Que tiene el derecho real de usufructo. * * * usufructuario, a 1 adj. y n. Se aplica a la persona que disfruta cierta cosa. 2 Der. Se aplica a la… … Enciclopedia Universal
Usufructuary — U su*fruc tu*a*ry, n. [L. usufructuarius.] (Law) A person who has the use of property and reaps the profits of it. Wharton. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Ususfructus — (Nießbrauch), das Recht von einer Sache alle Früchte u. Nutzungen (Fructus) zu ziehen u. alle Arten des Gebrauches (Usus) davon zu machen. Das Recht des U. steht zunächst jedem Eigenthümer zu, weil das Eigenthum das Recht der absoluten Herrschaft … Pierer's Universal-Lexikon
Domĭnus — (lat.), 1) Herr, Gebieter; 2) Ehrenname hoher Götter u. in der christlichen Zeit Gottes u. Jesu (vgl. Domnus); bei den Römern des Hausherrn (D. major) u. dessen Sohnes (D. minor); so auch Domina major, die Hausfrau, u. Domina minor. die Tochter… … Pierer's Universal-Lexikon
Fructuarĭus — Fructuarĭus, so v.w. Usufructuarius, s.u. Niesbrauch … Pierer's Universal-Lexikon
Nießbrauch, der — Der Nießbrauch, des es, plur. inus. der Gebrauch des Genießes einer Sache, d.i. ihres Ertrages oder Nutzens; Usus Fructus, die Nutznießung, der Genuß, bey Oberdeutschen Schriftstellern auch der Genießbrauch, die Nießbarkeit, die Nießung, die… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
usufructuary — /yooh zoo fruk chooh er ee, soo , yoohz yoo , yoohs /, adj., n., pl. usufructuaries. Roman and Civil Law. adj. 1. of, pertaining to, or of the nature of usufruct. n. 2. a person who has a usufruct property. [1610 20; < LL usufructuarius, equiv.… … Universalium
usufructuaire — (u zu fru ktu ê r ) adj. Qui concerne l usufruit, qui appartient à l usufruit. • Des réparations usufructuaires des immeubles qui n entrent point en communauté, Code civ. art. 1409. • Le douaire coutumier était un droit usufructuaire, attendu … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
usufruttuario — /uzufrut:u arjo/ [dal lat. tardo usufructuarius ]. ■ agg. (giur.) [che gode l usufrutto o ha qualcosa in usufrutto] ▶◀ beneficiario. ■ s.m. (f. a ) [chi gode l usufrutto] ▶◀ beneficiario … Enciclopedia Italiana