tempus

tempus
I oris n.
1) время (vacuum ad aliquid C); промежуток времени (longo post tempore V); пора (hibernum t. C); период
diei tempora C — части дня
t. anni C — время года
aureum t. H — золотой век
obscuritas temporis Pt — (пред)вечерний сумрак
longis temporibus ante L — задолго до этого
in t. T — на время, временно
conservatis temporibus C — соблюдая хронологический порядок
in omne t. C — навсегда
nullum aetatis meae t. C — никогда за всю мою жизнь
sua tempora amare M — любить современность
superioris temporibus C — ранее, прежде
ad t. T — в определённый момент или L на определённое время
hoc t. omne C — в течение всего этого времени
temporibus Augusti T — во времена Августа
id temporis C, T — (в) (э)то время
ultra promissum t. O — сверх обещанного срока
t. abire tibi est H — пора тебе уходить
extremum t. C — последний момент (час)
t. commitendi proelii Cs — момент (время) начала сражения
certis temporibus C — в определённые периоды
ad hoc t. Cs — до настоящего времени, доныне
tempore O — со временем, мало-помалу
nihil ad hoc t. C — в данный момент это неважно
2) удобный момент, благоприятный случай
t. capere ad aliquid C — использовать удобный момент для чего-л.
t. maximum est Pl — давно уж пора
t. dimittere C — упустить удобный случай
post t. Ph — слишком поздно
3) обстоятельство, стечение обстоятельств, положение
ut res, ita tempora rerum quaerere O — исследовать как факты, так и их обстоятельства
alienissimo tempore C — в крайне неблагоприятных условиях
inclinatio temporis C — изменение обстоятельств
consilia temporum sunt C — решения зависят от обстоятельств
temporis causā C — в силу обстоятельств
ex (pro) tempore C, Ap — сообразуясь с текущими обстоятельствами, т. е. без подготовки, экспромтом
pro tempore et pro re Cs — смотря по обстоятельствам
tempore C, per t. Pl и in tempore L — своевременно, вовремя, кстати
4) тяжёлые обстоятельства, бедственное положение, опасность
summo tempore (extrēmis temporibus) C — в критическом положении
omne suum t. amicorum temporibus transmittere C — посвятить всё своё время друзьям, оказавшимся в тяжёлом положении
5) время, отсрочка (t. inane petĕre V)
6) в метрике и просодии «время», количество гласного или слога
trochaeus temporibus et intervallis par est iambo C — по слоговым количествам и интервалам трохей равен ямбу
7) грам. время Vr, Q
8) (очень редко) погода (t. frigĭdum SenT)
II tempus, oris n.
1) висок
utrumque t. или gemina tempora V — оба виска, виски
2) голова, лицо (tempora vincire floribus H)

Латинско-русский словарь. 2003.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Полезное


Смотреть что такое "tempus" в других словарях:

  • Tempus — *Tempus is a Latin word meaning time. *Tempus is a character that featured in Superhero Tryouts , a sketch from the BBC television program The Wrong Door *Tempus is also a Finnish, Swedish and German word meaning grammatical tense. *Tempus is a… …   Wikipedia

  • Tempus — (lat.), 1) Zeit; 2) bes. Abschnitt der Zeit im Allgemeinen u. jede Zeit u. jeder Theil derselben; 3) bei der rechtlichen Zeitberechnung so v.w. Zeitraum, Zeitpunkt. Im Römischen Recht wurde bei dem T. unterschieden: a) das T. continŭum (stete… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Tempus — Sn Angabe der Verlaufszeit per. Wortschatz fach. (15. Jh.) Entlehnung. Als Terminus der Grammatik entlehnt aus l. tempus Zeit .    Ebenso nndl. tempus, nfrz. temps, nschw. tempus, nnorw. tempus; Tempo. lateinisch l …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • TEMPUS — in Saturno cultum Gentilibus; qui unâ manu, scilicet dexterâ, falcem tenere, et in ea serpentis portare effigiem, qui caudam propriam dentibus commordebat, fingebatur, uti ait Albinus, peioris aevi Scriptor, sed meliorum exscriptor, addens,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • tempus — index date, emergency, occasion Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 tempus …   Law dictionary

  • tempus — tèmpus m DEFINICIJA glazb. u teoriji menzuralne notacije 13. st. naziv za osnovnu vremensku jedinicu (izraženu notom brevis) ETIMOLOGIJA lat. tempus …   Hrvatski jezični portal

  • Tempus — (lat., Plur. tempora), Zeit; in der Grammatik der Ausdruck der Zeitbeziehung am Verbum oder in konkreter Bedeutung eine Gruppe von Verbalformen, die je ein bestimmtes Zeitverhältnis ausdrücken. S. Verbum …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Tempus — Tempus, (lat., »Zeit«; Mehrzahl Tempŏra, in der Grammatik die eine bestimmte Zeit ausdrückenden Formen des Verbums (Präsens, Imperfektum, Perfektum, Plusquamperfektum, Futurum, Futurum exaktum). T. clausum, T. feriātum, Geschlossene Zeit (s.d.).… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Tempus — Tempus, lat., Zeit; tempora, Zeiten, Zeitformen des Verbum (s. Präsens, Imperfect, Perfect, Plusquamperfect, Futurum, Futurum exactum); t. clausum, geschlossene Zeit (Fasten u. Adventzeit); tempora vigilantiae, die vorgeschriebene Zeit, welche… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Tempus — [Network (Rating 5600 9600)] Auch: • Zeit …   Deutsch Wörterbuch

  • Tempus — Das Tempus [ˈtɛmpʊs] (lat. Zeit; Plural: Tempora [ˈtɛmpɔra]) gibt an, in welcher Zeit (auf welcher Zeitstufe) aus der Sicht des Sprechers (oder Schreibers) das Besprochene (=die Proposition) stattfindet. Zeitstufen sind (neben dem Modus) eine… …   Deutsch Wikipedia


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»