- ridicularia
-
rīdiculāria, ōrum n. [ ridiculus I \]шутки Pl, Cato
Латинско-русский словарь. 2003.
Латинско-русский словарь. 2003.
ridicularia — s. f. 1. Coisa de nada; insignificância. 2. Dito ridículo. 3. Ação ridícula. 4. Caráter mesquinho … Dicionário da Língua Portuguesa
APINARII — memorati Trebllio Pollioni in Gallicnic c. 8. Cyclopea etiam luserunt omnes Apenarii, ita ut miranda quaedam et stupenda monstrarent: Non sunt rhedrii seu aurigae, Graece ἀπηνάριοι, ut quidam Vir doctus contendit; sed ab apinis dicti Apinarii,… … Hofmann J. Lexicon universale
SANNA — Graecis ὁ Σάννας, in Glossis, Subsannator, idem cum Apinario vel Apenario. Cuiusmodi homines, μωρολόγοι, ridicularia quâcumque occasione funditant, et non solum dictis ac salibus, sed etiam, imo facie magis, quam facetiis ridiculi, rictu oris,… … Hofmann J. Lexicon universale
STATICULUM — apud Plin. l. 37. c. 10. ubi de Achate gemma, Reddunt species fluminum, nemorum et iumentorum, etiam hederas et staticula, equorum ornamenta: statua est. Sic Tertullian. adv. Gnosticos, Effodietis aras earum, evertetis et comminuetis staticula… … Hofmann J. Lexicon universale
babugem — s. f. 1. Baba ou espuma nojenta aglomerada num ponto. 2. Resíduos (da comida). 3. Ridicularia, coisa sem importância … Dicionário da Língua Portuguesa
insignificância — s. f. 1. Caráter de insignificante. 2. Coisa insignificante. 3. Ridicularia. 4. Pessoa insignificante. ‣ Etimologia: in + significância … Dicionário da Língua Portuguesa
miséria — s. f. 1. Estado ou qualidade de miserável. 2. Pobreza. 3. Abjeção, vileza. 4. Lástima. 5. Ridicularia, bagatela. 6. Avareza. 7. [Botânica] Árvore de Cabo Verde … Dicionário da Língua Portuguesa
ridiculez — |ê| s. f. Qualidade de ridículo; ridicularia … Dicionário da Língua Portuguesa