- pultis
-
gen. к puls
Латинско-русский словарь. 2003.
Латинско-русский словарь. 2003.
pultis — pultis(e, oss, pultre, pultron(e, oon, owne obs. ff. poultice, poultry, poltroon … Useful english dictionary
pultis — pultìs sf. (4) 1. [K] puolimas, ataka: Hanibalas savo dramblių pultimi sunaikino priešo raitelius EncIX1049. 2. nusilenkimas: Atidavusis žemą pultį, tarė brš. 3. perbėgimas, persimetimas: Pultis neprieteliump SD444. 4. SD377, [K] prieglobstis. ◊ … Dictionary of the Lithuanian Language
pultise — pultis(e, oss, pultre, pultron(e, oon, owne obs. ff. poultice, poultry, poltroon … Useful english dictionary
pultre — pultis(e, oss, pultre, pultron(e, oon, owne obs. ff. poultice, poultry, poltroon … Useful english dictionary
pultron — pultis(e, oss, pultre, pultron(e, oon, owne obs. ff. poultice, poultry, poltroon … Useful english dictionary
pultrone — pultis(e, oss, pultre, pultron(e, oon, owne obs. ff. poultice, poultry, poltroon … Useful english dictionary
prapultis — prapultìs sf. (3b) K, Ėr, Dkš; N, prãpultis sf. (1) Sb, prapultìs sm. (3b) K; R368, prãpultis sm. (1) 1. Q545, H pražuvimas, pražūtis: Anam, nustumtam į vandenį, netikėtai priplaukė valtė[je] kaži koks žmogus ir išgelbėjo nu prapulties… … Dictionary of the Lithuanian Language
pultacé — pultacé, ée [ pyltase ] adj. • 1790; du lat. puls, pultis « bouillie » ♦ Méd. Qui a la consistance d une bouillie. Exsudat pultacé, dans certaines angines (dites angines pultacées). ● pultacé, pultacée adjectif (latin puls, pultis, bouillie) Se… … Encyclopédie Universelle
PULS — farina cocta cum aqua et sale, antiquus Romanorum victus fuit, domiac militiae usurpatus. Plin. l. 18. c. 8. Pulte, non pane, vixisse longô tempore Romanos, manifestum est. Val. Max. l. 2. c. 5. ex. 5. Erant (Maiores nostri) adeo continentiae… … Hofmann J. Lexicon universale
pultáceo — (Del lat. pultes , puches.) ► adjetivo 1 Que tiene consistencia pastosa o blanda. 2 MEDICINA Que tiene apariencia de podrido o gangrenado, o que lo está. * * * pultáceo, a (del lat. «puls, pultis», puches) 1 adj. De consistencia *pastosa. 2… … Enciclopedia Universal
époutir — [ eputir ] v. tr. <conjug. : 2> • XIV e; de l a. fr. poutie « ordure »; lat. puls, pultis « bouillie » ♦ Techn. Débarrasser (une étoffe) des corps étrangers. ⇒ énouer, épincer. époutir [eputiʀ] ou (vx) … Encyclopédie Universelle