arcessitus

arcessitus
I 1. arcessītus, a, um
part. pf. к arcesso
2. adj.
натянутый, вымученный, надуманный, неестественный (jocus Su)
cavendum est, ne arcessitum dictum putetur C — нужно остерегаться того, чтобы выражение не показалось искусственным (натянутым)
II arceasītus, ūs m. (только в abl. sg.) [ arcesso ]
приглашение, вызов, призыв
ipsīus rogatu arcessituque. C — по его просьбе и приглашению

Латинско-русский словарь. 2003.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Смотреть что такое "arcessitus" в других словарях:

  • BRITANNI Primi — seu Brittones, ut ait Beda in c. 1. l. 1. de tractu Armoricano, in Britanntam insulam advecti, austr ales sibi partes eius vindicârunt, et suâ linguâ usi sunt. Multo ante Bedam tradidie Caesar in libro 5. c. 12. Bretanniae maritimam partem ab his …   Hofmann J. Lexicon universale

  • REVOCANDI in Suffragia praerogativam Centuriam mos — apud Romanos olim, occurrit, apud Livium, l. 24. c. 9. sub finem Fabianae contionis, Lacus Thrasimenus et Cannae, tristia ad recordationem exempla; et ad praecavendos similes Duces documento sunt Praeco, Aniensem iuniorum (cui sors praerogativa… …   Hofmann J. Lexicon universale


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»