- notaculum
-
notāculum, ī n.знак, отметина (corporis MF)
Латинско-русский словарь. 2003.
Латинско-русский словарь. 2003.
NOTACULUM — apud Minucium, Felic. Sic nos denique non nataculô corporis, ut putatis, sed innocentiae et modestiae signô facile dignoscimus. Nota est. Ita enim in praeced. Caecilius, Occultis se notis insignibus noscunt. Et in Gloss. Notaculum, nota, signum.… … Hofmann J. Lexicon universale
CONSIGNATUS — apud Tertullian. Apologeticô, Talia initiatus et consignatus vices in aevum: Graece ὁ σφραγιςθεὶς seu μεμυημένος, e sacris Gentilium voce depromptâ. Solebant enim in mysteriis signari notaculis quibusdam ii qui initiabantur. Idem, contra… … Hofmann J. Lexicon universale
NOTIS corpora signabant Gentiles — easque religionis causâ membris ferrô inurebant. Cuiusmodi stigmatis notata membra post mortem non una sepeliebant cum reliquo cadavere, sed amputata habebant pro sacris: eaque aut ornabant brachteis aureis, aut tota includebant vitris aut… … Hofmann J. Lexicon universale
SIGNATUS Manu — apud Gregorium M. in Ep. l. 2. ep. 61 In qua lege subiectum est, ut nulli, qui manu signatus est, converti liceat: miles est Imperialis Dominico Macro, qui huiusmodi milites stigmate in manu signari solitos, ait, hucque trahit illud Pauli Galat.… … Hofmann J. Lexicon universale
SYMBOLUM — I. SYMBOLUM latissime pater, cum sit nota et signum rei animô conceptae; Itaque tesserae hospitales, militares, theatrales dicuntur symbola; collatio quoque convivatum nomine σύμβολον censeri solet, sive annulus esset, aut nummus, sive cibus. Non … Hofmann J. Lexicon universale