- inquietator
-
inquiētātor, ōris m.не дающий покоя, причиняющий беспокойство (i. animarum Tert)
Латинско-русский словарь. 2003.
Латинско-русский словарь. 2003.
inquietador — inquietador, a adj. y n. Aplicado a personas y cosas, que inquieta. * * * inquietador, ra. (Del lat. inquietātor, ōris). adj. Que inquieta. U. t. c. s … Enciclopedia Universal
inquietador — inquietador, ra (Del lat. inquietātor, ōris). adj. Que inquieta. U. t. c. s.) … Diccionario de la lengua española