- grumulus
-
grūmulus, ī m. [demin. к grumus ]кочка, холмик PM, Ap
Латинско-русский словарь. 2003.
Латинско-русский словарь. 2003.
grumeau — [ grymo ] n. m. • grumel 1256; lat. pop. °grumellus, class. grumulus, dimin. de grumus « motte (de terre) » 1 ♦ Petite portion de matière agglutinée en grains. Grumeaux de sel, de sable. Sel en grumeaux. 2 ♦ Plus cour. Masse coagulée et gluante… … Encyclopédie Universelle
grumel- — *grumel germ.?, Substantiv: nhd. Krume, Griebe; ne. crumb, grieves (Plural); Interferenz: Lehnwort lat. grūmulus; Etymologie: s. lat. grūmulus, Maskulinum, kleiner … Germanisches Wörterbuch
grémille — [ gremij ] n. f. • 1788; mot région., p. ê. du lat. pop. °grumellus « petit tas », cf. grumeau; évolution sémantique i. ♦ Poisson originaire de l Europe centrale (percidés), voisin de la perche, vivant en eau douce sur les fonds de gravier. ●… … Encyclopédie Universelle
ρούμπαλα — τα, Ν παιδικό παιχνίδι ανάμεσα σε δύο ομάδες, που καθεμιά προσπαθεί σημαδεύοντας να ρίξει τις τρεις τέσσερεις πέτρες τις οποίες τοποθετούν οι αντίπαλοι τη μια πάνω στην άλλη. [ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < λατ. grumulus, i «μικρός σωρός» (πρβλ. γρουμπούλι)] … Dictionary of Greek
grum — (grúmuri), s.n. – Grămadă, stivă, teanc. lat. grumus movilă . Este un cuvînt care, în rom., apare numai în dicţionarele vechi (Cihac; Miklosich, Slaw. Elem., 18; Meyer, Neugr. St., IV, 20; Damé), dar pe care nu l cuprind nici DAR nici vreun… … Dicționar Român
mukuliuoti — mùkuliuoti, iuoja, iavo tr. 1. volioti, raičioti į kamuolį, į gumulą: Mùkuliuoja grumulus molio puodžius J. Ana tešlą mùkuliuoja, t. y. iškepė, ir žalia tešla stovi J. 2. glamžyti, trinti: Kam mùkuliuoji gerus drabužius? Skr. 3. bet kaip… … Dictionary of the Lithuanian Language
Grumpen — fürgeben vnd mit einem Quarche versiegeln. – Herberger, II, 231. Viel versprechen und nicht halten. Das Wort »Grumpen« erklärt Henisch (1760a) durch »grumpeln, erdschollen, auffgeworffen erden, clivalus terrae; ist das Lateinisch grumus, grumulus … Deutsches Sprichwörter-Lexikon