dispertio

dispertio: dis-pertio (dispartio), īvī (iī), ītum, īre [ partio ]

1) распределять, размещать (exercitum per oppida L; tirones inter legiones bAfr); (рас)планировать (tempora voluptatis laborisque C)

2) раздавать (pecuniam judicibus C; aliquid servis Nep)

3) разбивать, делить (aliquid in quattuor genera C); pass. dispertior Pl разлучаться, расставаться

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

SCRIBAE — apud hebraeos dicti sunt duplicis generis homrnes; quorum illi Saeculare, isti Ecclesiasticum obiêre munus. Prioris generis erant, quibus iuventutem in primis Grammaticae elementis, rectâ inprimis scribendi ratione, instruere incumbebat: quos… … Hofmann J. Lexicon universale
ԲԱԺԱՆԵՄ — (եցի.) NBH 1 422 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 11c ն. ԲԱԺԱՆԵՄ ԲԱԺԱՆԻՄ. գրի եւ ԲԱՐԺԱՆԵԼ. μερίζω, διαμερίζω , ἁπονέμω, ἁποδιαστέλλω, διαιρέω partio, dispertio, distribuo, divido Բաժին բաժին կամ մասն մասն առնել զմի… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Словари и энциклопедии на Академике