obliquare
Смотреть что такое "obliquare" в других словарях:
obliquare — o·bli·quà·re v.tr. e intr. 1a. v.tr. BU rendere obliquo 1b. v.tr. TS milit. colpire il bersaglio secondo una traiettoria non perpendicolare 2. v.intr. (avere) BU procedere cambiando la propria direzione in senso obliquo, deviare {{line}}… … Dizionario italiano
OBLIQUARE visus — apud Statium Achill. l. 1. v. 323. de Achille, Mulcetur, laetumque rubet, visusque superbos Obliquat amoris indicium. Unde vetus Schol. Cum heroicum, inquit, et virile ante contueretur; nunc obliquatô visu, remittit austeritatem et assensum… … Hofmann J. Lexicon universale
obliquer — [ ɔblike ] v. intr. <conjug. : 1> • 1825; tr. « faire dévier » XIIIe; de oblique ♦ Prendre une direction oblique, aller, marcher en ligne oblique. ⇒ dévier. Au prochain carrefour, vous obliquerez à gauche. La moto a soudain obliqué vers la… … Encyclopédie Universelle
oblicuar — ► verbo transitivo 1 Dar dirección oblicua o inclinada a una cosa respecto a otra. ► verbo intransitivo 2 MILITAR Ir los soldados en dirección oblicua respecto del frente. * * * oblicuar (del lat. «obliquāre») 1 tr. Dar a una ↘cosa dirección… … Enciclopedia Universal
Obliquation — Ob li*qua tion, n. [L. obliquatio, fr. obliquare to turn obliquely. See {Oblique}.] 1. The act of becoming oblique; a turning to one side; obliquity; as, the obliquation of the eyes. [R.] Sir T. Browne. [1913 Webster] 2. Deviation from moral… … The Collaborative International Dictionary of English
CAPILLOS ornandi ratio — non una semper fuit. Triplex olim maxime celebris, tangitur Clementi in Canonibus: Οὐκ ἔξ εςτί ςοι τρέφειν τὰς τρίκας τῆς κεφαλῆς, καὶ ποιεῖν εἰς ἓν, ὃ ἐςτὶ ςπατάλιον, ἢἀπόχυμα, ἢ μεμερισμένην τηρεῖν. Una nempe erat, cum crinis colligebatur et in … Hofmann J. Lexicon universale
CONDYLUS — apud Martialem, l. 5. Epigr. 80. v. 29. Sed, quod non grave sit, nec inficetum, Parvi tibia Condyli sonabit: Graece Κόνδυλος, pars est digiti eminens, in commissura pugni; quamvis alii nomen proprium Tibicinis hîc vocem esse volunt. Nempe… … Hofmann J. Lexicon universale
CRINIS — I. CRINIS Philosophus quidam Stoicus, cuius meminit. Diog. Laert. in Zenone, et Artian.in Epictet. l. 3. c. 2. II. CRINIS Sacerdos Appollinis, qui cum sacra Dei neglexisset, atque ob hoc nihil penitus fructuum eô annô collegisset, omnibus rebus a … Hofmann J. Lexicon universale
NODI Crinium — globique in vicem implexi et calamistrô intorti, Graecis Grammaticis πλόκαμοι dictisunt, et βόσρυχοι. Hesychius, Πλόκαμοι κόνδυλοι τριχῶν πεπλεγμένοι, quidquid enim in nodum extuberat, κόνδυλον Graeci vocabant; unde in digitis κόνδυλοι partes,… … Hofmann J. Lexicon universale
OCULI — I. OCULI manus, nutus, ad deridendum adhiberi soliti: quae proin tria iunxit Appuleius Metamor. 3. Nec quî laverim, quî terserim, quî domum rursum reverterim, prae rubore memini. Sie omnium Oculis, nutibus, ac denique manibus denotatus, impos… … Hofmann J. Lexicon universale
RHENI Nodi — apud Martialem, l. 3. Epigr. 39. v. 7. de Erotio puella, Quae crine vincit Baetici gregis vellus, Nodosque Rheni, aureamque nitelam: cirri sunt Germanorum, in nodos substricti. Nempe illi non quidem crines calamistrô torquebant ac rotabant, quod… … Hofmann J. Lexicon universale
