- defraudatore
- m; = defraudatriceобманщик [обманщица], мошенник [мошенница]
Итальяно-русский словарь. 2003.
Итальяно-русский словарь. 2003.
defraudatore — de·frau·da·tó·re agg., s.m. CO che, chi defrauda {{line}} {{/line}} DATA: 1680. ETIMO: dal lat. tardo defraudatōre(m), v. anche defraudare … Dizionario italiano
defraudatore — {{hw}}{{defraudatore}}{{/hw}}s. m. (f. trice ) Chi defrauda … Enciclopedia di italiano
defraudatore — pl.m. defraudatori sing.f. defraudatrice pl.f. defraudatrici … Dizionario dei sinonimi e contrari
defraudator — DEFRAUDATÓR, OÁRE, defraudatori, oare, s.m. şi f. Persoană care defraudează; delapidator. [pr.: fra u ] – Defrauda + suf. tor. Trimis de dante, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 DEFRAUDATÓR s. v. delapidator. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa:… … Dicționar Român
defraudatrice — de·frau·da·trì·ce s.f. → defraudatore … Dizionario italiano
fraudatore — frau·da·tó·re agg., s.m. OB frodatore; defraudatore {{line}} {{/line}} DATA: av. 1311. ETIMO: dal lat. fraudatōre(m), v. anche fraudare … Dizionario italiano