- impétrante
-
f (m - impétrant)
Большой французско-русский и русско-французский словарь. 2003.
Большой французско-русский и русско-французский словарь. 2003.
impetrante — adj. Que impetra … Enciclopedia Universal
impetrante — adj. 2 g. s. 2 g. 1. Que ou pessoa que impetra. 2. Suplicante … Dicionário da Língua Portuguesa
impétrante — ● impétrant, impétrante nom Personne qui obtient de l autorité compétente quelque chose qu elle a sollicité (charge, titre, diplôme). ● impétrant, impétrante (difficultés) nom Sens Impétrant, e = personne qui obtient de l autorité compétente … Encyclopédie Universelle
impétrant — impétrant, ante [ ɛ̃petrɑ̃, ɑ̃t ] n. • 1347; de impétrer ♦ Dr. Personne qui impètre qqch. ⇒ bénéficiaire. Spécialt (1834) Personne qui a obtenu un diplôme. Signature de l impétrant. ● impétrant, impétrante nom Personne qui obtient de l autorité… … Encyclopédie Universelle
IMPÉTRANT — ANTE. s. T. de Droit. Celui, celle qui a obtenu des lettres du prince, ou quelque bénéfice. L affaire fut jugée en faveur de l impétrant, de l impétrante. Les lettres de l impétrant ont été enregistrées … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
Habeas corpus — Saltar a navegación, búsqueda Para el grupo musical, véase Habeas Corpus (banda). El habeas corpus es una institución jurídica que garantiza la libertad personal del individuo, con el fin de evitar los arrestos y detenciones arbitrarias. Se basa… … Wikipedia Español
Hábeas corpus — Para el grupo musical, véase Habeas Corpus (banda). El hábeas corpus[1] es una institución jurídica que garantiza la libertad personal del individuo, con el fin de evitar los arrestos y detenciones arbitrarias. Se basa en la obligación de… … Wikipedia Español
CASALE — urbs Episcopalis permunita. Ital. alias Bodincomagus dicta a Liguribus, et Industria a Romanis, ubi alias Veliates populi. Aegre habitata, propter Caeli inclementiam. Celebris obsidione et clade Hispanorum, A. C. 1627. et 1640. Vulgo Casal di S.… … Hofmann J. Lexicon universale
LUTHERUS Martinus — cycnus a Ioh. Husso, A. C. 1415. post Saeculum promislus praedictusque: Natur est islebiae, A. C. 148. patre Ioh. matre Matgarethâ Lindemanniâ. A. C. 1501. Aet. An. 18. studiorum causâ, Erfurtum se contulit. A. C. 1505. magister artium, ad… … Hofmann J. Lexicon universale
implorante — Sinónimos: ■ suplicante, impetrante, quejoso, lloroso, lacrimoso … Diccionario de sinónimos y antónimos
suplicante — adj. 2 g. 1. Que contém súplica. = SUPLICATIVO, SUPLICATÓRIO • adj. 2 g. s. 2 g. 2. Que ou pessoa que suplica. = IMPETRANTE 3. Que ou quem faz requerimento de despacho. = REQUERENTE • Sinônimo geral: SUPLICADOR ‣ Etimologia: latim supplicans,… … Dicionário da Língua Portuguesa