- Уруби
-
или урубу (Cathartes aura и С. atrata) — см. Грифы.
Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона. — С.-Пб.: Брокгауз-Ефрон. 1890—1907.
Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона. — С.-Пб.: Брокгауз-Ефрон. 1890—1907.
ғуруб — [غروب] а 1. фурӯ рафтани офтоб; муқоб. тулӯъ 2. ҳангоми ғуруби офтоб, ғурубгоҳ; ғуруби офтоб, баъди ғуруби офтоб, вақти ғуруби офтоб, то ғуруби офтоб; офтоб ғуруб кардан офтоб нишастан, фурӯ рафтани офтоб; … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вақт — [وقت] а 1. гоҳ, ҳангом, ҳиссае аз замон, соатҳои муайяни шабу рӯз: вақти говгум, вақти пешин, вақти шом, вақти ғуруби офтоб 2. фурсат ва муддати одатан муқарраршудаи коре; мӯҳлат: вақти мувофиқ (муносиб), вақти имтиҳон, вақти хуфтан, боз чанд… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мағриб — [مغرب] а 1. ҷои ғуруби Офтоб, тарафи фурӯравии Офтоб, ғарб, бохтар 2. таър. номи умумии мамлакатҳои воқеъ дар Африқои Шимолӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
нишастан — [نشستن] 1. сурини худро ба ҷое гузошта, пойҳоро қат ё дароз карда қарор гирифтан, шиштан: ба курсӣ нишастан, дар атрофи сандалӣ нишастан, дар пеши касе нишастан; дузону нишастан ҳар ду зонуро ба замин монда нишастан. зону зада нишастан бо зону… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
офтоб — [آفتات] ситораи нурдиҳанда, маркази низоми шамсӣ, ки равшаниву ҳарорати замин аз он ҷост; Хуршед, меҳр, Шамс; офтоби озодӣ; офтоби бачакушак офтоби рӯзҳои зимистонӣ, ки сарди бедавом мешавад; офтоби лаби бом; офтоби саридеворӣ чизи бебақо, чизи… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
офтобгард — [آفتاب گرد] сӯи ғуруби офтоб, мағриб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
офтобнишин — [آفتاب نشين] вақт ё ҷои ғуруби офтоб; самти офтобнишин, ғарб, мағриб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
пасин — [پسين] 1. баъдӣ; охир, охирин; рӯзи пасин маҷ. рӯзи марг, рӯзи вафот 2. пайравикунанда 3. вақти рӯз (мобайни пешин ва ғуруби офтоб); вақти аср … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
рӯзакушоӣ — [روزه کشايي] д. хӯрдан ва нӯшидан баъд аз ғуруби Офтоб дар моҳи рамазон, ифтор, ифтор кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фурӯ — [فرو] 1. зер поён 2. пеш аз калимаҳо ба вазифаи пешоянд омада, ба онҳо маъниҳои нав медиҳад; фурӯ афкандан ба поён андохтан; фурӯ нишондан а) маҷ. паст кардан, мас. оташро; б) маҷ. паст кардан, таскин додан, хомӯш кардан (хашм, шӯриш, балворо);… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ