zastrzeżeniem

См. также в других словарях:

• ale — I {{/stl 13}}{{stl 8}}spój. {{/stl 8}}{{stl 7}} łączy zdania współrzędne lub równorzędne człony zdania o treści przeciwstawnej, skontrastowanej; wprowadzany fragment wypowiedzi jest często zastrzeżeniem do treści poprzedzających; lub : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… …   Słownik języka polskiego

• niech — «partykuła będąca częścią składową form opisowych trybu rozkazującego w 3. osobie lp i lm, rzadziej w 1. osobie lp» Niech państwo wejdą. Niech pan pozwoli. Niech dzieci będą grzeczne. Niech już będzie zgoda. Niech on natychmiast wyjdzie. ∆ Niech… …   Słownik języka polskiego

• pobranie — n I rzecz. od pobrać ∆ Wysłać, dostarczyć coś za pobraniem (pocztowym) «wysłać coś pocztą z zastrzeżeniem, że przesyłka może być odebrana przez adresata po uiszczeniu wskazanej przez nadawcę kwoty; wysłać coś za zaliczeniem (pocztowym)» pobranie… …   Słownik języka polskiego

• pożyczka — ż III, CMs. pożyczkaczce; lm D. pożyczkaczek 1. «danie komuś albo wzięcie od kogoś pieniędzy lub jakichś rzeczy na pewien czas, z zastrzeżeniem zwrotu w określonym terminie; to, co zostało pożyczone» Długoterminowa, oprocentowana pożyczka.… …   Słownik języka polskiego

• warunek — m III, D. waruneknku, N. waruneknkiem; lm M. waruneknki 1. «czynnik, od którego uzależnione jest istnienie czegoś» Warunek rozwiązalności równania. Konieczny warunek postępu. Oszczędność warunkiem dobrobytu. 2. «zastrzeżenie, od którego… …   Słownik języka polskiego

• zaliczenie — n I 1. rzecz. od zaliczyć ∆ Wysłać, dostarczyć coś za zaliczeniem (pocztowym, kolejowym) «wysłać, dostarczyć coś (pocztą, koleją) z zastrzeżeniem, że przesyłka może być odebrana przez adresata po uiszczeniu wskazanej przez nadawcę kwoty» 2. lm D …   Słownik języka polskiego

• zapewne — 1. «z dużą dozą prawdopodobieństwa; prawdopodobnie, chyba, pewnie; być może» Domyślasz się zapewne, o co chodzi. Zapewne jutro będzie pogoda. Wrócę zapewne wieczorem. 2. «oczywiście, niewątpliwie, z pewnością (z wyrażonym w zdaniu podrzędnym lub… …   Słownik języka polskiego

• zwać — ndk IX, zwę, zwiesz (rzad. zowię, zowiesz), zwij, zwał, zwany «określać jakąś nazwą, jakimś mianem, imieniem; dawać komuś, czemuś jakąś nazwę, nazywać» Zwano ich bohaterami. Dzieci zwały go wujkiem. W domu zwą ją Dzidzią. Pokój zwany salonem. ∆… …   Słownik języka polskiego

• wypożyczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypożyczaćam, wypożyczaća, wypożyczaćają, wypożyczaćany {{/stl 8}}– wypożyczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wypożyczaćczę, wypożyczaćczy, wypożyczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień