zaniedbanie

  • 1zaniedbanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zaniedbać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zaniedbanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zaniedbanieań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2zaniedbanie — n I 1. rzecz. od zaniedbać. 2. lm D. zaniedbanieań «stan rzeczy lub ludzi zaniedbanych, zostawionych bez opieki, dozoru; brak dbałości o coś, brak zainteresowania, staranności; niedbalstwo» Całkowite, długoletnie, poważne, wiekowe, zaniedbanie.… …

    Słownik języka polskiego

  • 3błąd — 1. Błąd w sztuce «zaniedbanie czegoś podczas wykonywania zawodu lub jakichś profesjonalnych zadań, zwykle z powodu nieprzewidzenia złych skutków»: (...) została inwalidką, utraciła zmysły, ale nie potrafiła dowieść powiązania tych faktów z… …

    Słownik frazeologiczny

  • 4drogo — drożej przysłów. od drogi w zn. 1 Kupić co drogo. To dla mnie za drogo. Wszystko tak drogo kosztuje. Zapłacić za coś drożej. ◊ Coś (np. przeoczenie, zaniedbanie) drogo kogoś kosztuje, może kogoś drogo kosztować «coś jest, może być przyczyną… …

    Słownik języka polskiego

  • 5karygodny — «zasługujący na karę, naganny, skandaliczny» Karygodny postępek. Karygodne zaniedbanie. Karygodna opieszałość …

    Słownik języka polskiego

  • 6niechlujstwo — n III, Ms. niechlujstwowie, blm «brak dbałości o czystość i porządek; niechlujny, nieporządny wygląd; brud, zaniedbanie» Niechlujstwo wewnątrz pomieszczeń …

    Słownik języka polskiego

  • 7opuszczenie — n I 1. rzecz. od opuścić. 2. blm «stan kogoś osamotnionego, porzuconego, opuszczonego przez wszystkich; odosobnienie, osamotnienie» Litować się nad czyimś opuszczeniem. Żyć w opuszczeniu. 3. blm «stan rzeczy opuszczonych, zostawionych bez opieki …

    Słownik języka polskiego

  • 8pociągnąć — dk Va, pociągnąćnę, pociągnąćniesz, pociągnąćnij, pociągnąćnął, pociągnąćnęła, pociągnąćnęli, pociągnąćnąwszy, pociągnąćnięty pociągać ndk I, pociągnąćam, pociągnąćasz, pociągnąćają, pociągnąćaj, pociągnąćał, pociągnąćany 1. «ciągnąc zbliżyć do… …

    Słownik języka polskiego

  • 9upośledzenie — n I 1. rzecz. od upośledzić. 2. lm D. upośledzenieeń «zaniedbanie, zacofanie w jakiejś dziedzinie» Upośledzenie ekonomiczne, społeczne. Upośledzenie regionu pod względem gospodarczym. 3. lm D. upośledzenieeń med. «ograniczenie w zakresie… …

    Słownik języka polskiego

  • 10zarwać — dk IX, zarwaćrwę, zarwaćrwiesz, zarwaćrwij, zarwaćrwał, zarwaćrwany zarywać ndk I, zarwaćam, zarwaćasz, zarwaćają, zarwaćaj, zarwaćał, zarwaćany 1. pot. «zaboleć gwałtownie, krótko; zakłuć boleśnie» Zarwało go w nodze. Chora ręka nagle go zarwała …

    Słownik języka polskiego