yumşaq
1yumşaq — sif. 1. Basdıqda, toxunduqda müqavimət etməyən və batıb qalmayan; qatı, sərt olmayan. Yumşaq döşək. Yumşaq yastıq. – Bayram yumşaq kresloda oturub papağını çıxartdı, yaylıqla alnının tərini sildi. M. Hüs.. Sadıq kişi ayağındakı yumşaq məs,… …
2ləyyin — ə. yumşaq …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
3naimə — ə. yumşaq, sümüksüz …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
4yumşacıq — «Yumşaq»dan oxş. Yumşacıq uşaq əlləri …
5pilə — is. Baramadan alınan ipək. Qaranlıq bir otaqda üzü qırışmış bir qarı oturub, pilə əyirirdi. Ç.. Pilə kimi – yumyumşaq, ipək kimi yumşaq, incə, zərif. Rüxsarənin pilə kimi yumşaq əlindən keçən soyuqluq Sübhanverdizadənin əsəblərinə yayıldı. S. R …
6yumşaqlıq — is. 1. Yumşaq şeyin hal və keyfiyyəti. Döşəyin yumşaqlığı. Saçın yumşaqlığı. Yunun yumşaqlığı. 2. Mülayimlik. Xasiyyətin yumşaqlığı. Havanın yumşaqlığı. 3. Yumşaqlıqla şəklində zərf – bax yumşaq yumşaq. <Məmmədhəsən əmi> yovuğa yeriyib… …
7daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… …
8divan — 1. is. <fars.> köhn. 1. Məhkəmə, tribunal. Əgər Kərbəlayı Heydərin ona iki yüz manat borcu var, kağızını qoysun divana. C. M.. <Tarverdi:> İstəmirəm məsum bir qız mənim üçün divanlara sürülsün. . C. C.. Hər iki oba divan qabağında… …
9ilbiz — is. zool. 1. Əksərən balıqqulağına oxşar bərk çanaq içərisində yaşayan yumşaq bədənli molyusk. Tənək və sədəf ilbizlərinin öyrənilməsindən aydın oldu ki, yumşaq bədənləri çanaq içərisinə alınmış heyvanlara ilbiz deyilir. «Zoologiya». Ancaq arabir …
10ipək — 1. is. Tut yarpaqları ilə bəslənən barama qurdlarının əmələ gətirdiyi çox incə və parlaq tellər və bu tellərdən toxunan qiymətli parçalar. <Əsgər:> Çit, ipək, məxmər, bafta, tafta – hər şeyim var. Ü. H.. Bir yığın tüllərə və ipəklərə… …
