yükleme
1yükleme — is. 1) Yüklemek işi, tahmil 2) fiz. Bir yere, bir nesneye elektrik yükü biriktirme, doldurma, şarj Birleşik Sözler yükleme boşaltma yükleme durumu yükleme hâli suç yükleme …
2yükleme boşaltma — is. Bir malın taşıma araçlarına yüklenmesi ve taşıttan boşaltılması …
3yükleme durumu — is., dbl. Belirtme durumu …
4yükleme hâli — is., dbl. Belirtme durumu …
5suç yükleme — is. Birine suç atma …
6suç yükleme — birine suç atma …
7tahmil — yükleme …
8belirtme durumu — is., dbl. Yüklemi geçişli bir fiil olan cümlede fiilin doğrudan etkilediği, i/ ı, u/ ü ekini almış ad, yükleme durumu, yükleme hâli, akuzatif: sokağ ı (temizlemek), ev i (ısıtmak), okul u (sevmek), yüz ü (yıkamak) vb …
9yüklenmek — e 1) Yükleme işi yapılmak veya yükleme işine konu olmak Daha şimdiden evin bütün işleri Peyker in üstüne yüklenmiş. M. Ş. Esendal 2) Kendi ağırlığını başka bir şey üzerine vermek, bedeniyle abanmak Araba durdukça önümdekine, kalktıkça arkamdakine …
10yükleyici — is. 1) Yükleme işini yapan kimse 2) Ağır yükleri kaldırma, taşıma veya yükleme işinde kullanılan araç …