występuje

См. также в других словарях:

• bez — I m IV, D. bzu, Ms. bzie; lm M. bzy «Syringa vulgaris, krzew z rodziny oliwkowatych, o przyjemnie pachnących kwiatach zebranych w duże luźne wiechy, mający wiele odmian; hodowany w parkach i ogrodach jako roślina ozdobna; botaniczna nazwa: lilak; …   Słownik języka polskiego

• niech — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} służy do tworzenia form opisowych trybu rozkazującego w 3. os lp i lm, rzadziej w 1. os lp : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niech pan zadzwoni jutro. On niech już tu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• choroba — ż IV, CMs. chorobabie; lm D. chorobarób 1. «proces patologiczny objawiający się zaburzeniem czynności organizmu» Lekka, ciężka, obłożna, przewlekła, chroniczna, długotrwała, nieuleczalna, śmiertelna choroba. Choroba dziedziczna, nabyta,… …   Słownik języka polskiego

• sam — I + sama, samo, sami, odm. jak przym. 1. «zaimek wskazujący na to, że dana osoba lub rzecz występuje, działa we własnej osobie, samodzielnie, bez niczyjej pomocy» Sam to zrobiłem. Sam się zdecydował na to. Dziecko samo odrobiło lekcje. Talerz sam …   Słownik języka polskiego

• czy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} występuje na początku pytania, na które można odpowiedzieć {{/stl 7}}{{stl 8}}tak {{/stl 8}}{{stl 7}}lub {{/stl 7}}{{stl 8}}nie {{/stl 8}}{{stl 7}} :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• czubajka — ż III, CMs. czubajkajce; lm D. czubajkajek bot. «Lepiota, grzyb z rodziny bedłkowatych, o białych zarodnikach, blaszkach kapelusza nie zrośniętych z trzonem oraz wysmukłym trzonie z pierścieniem; występuje w licznych gatunkach na całej kuli… …   Słownik języka polskiego

• karbonit — m IV, D. u, Ms. karboniticie, blm górn. «materiał wybuchowy amonowo saletrzany, stosowany w kopalniach węglowych, w których występuje pył węglowy, a nie występuje metan (w kopalniach niegazowych)» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• orzeł — m IV, DB. orła; Ms. orle; lm M. orły 1. «Aquila, duży ptak drapieżny z rodziny sokołów, charakteryzujący się masywną budową ciała, zakrzywionym, silnym dziobem, ostrymi szponami i opierzoną głową i nogami; występuje w kilku gatunkach, z których… …   Słownik języka polskiego

• pstrąg — m III, DB. a, N. pstrąggiem; lm M. i «ryba z rodziny łososiowatych o oliwkowobrunatnym grzbiecie, złotawych bokach w czarne plamki i srebrzystym brzuchu, zamieszkująca głównie wody słodkie, zwłaszcza czyste, wartkie rzeki; pospolita w całej… …   Słownik języka polskiego

• rak — m III, D. a, N. rakkiem; lm M. i 1. B.=D. «Astacus, nieduży jadalny skorupiak z rodziny o tej samej nazwie, podrzędu raków chodzących (raków właściwych); gnieździ się w wodzie wśród korzeni drzew przybrzeżnych lub pod kamieniami; w Polsce… …   Słownik języka polskiego

• rzecznik — m III, DB. a, N. rzecznikkiem; lm M. rzecznikicy, DB. ów 1. «ten, kto występuje, przemawia w czyimś imieniu; ten, kto jest wyrazicielem pewnych poglądów; ten, kto występuje w obronie kogoś lub czegoś, kto popiera jakąś sprawę» Rzecznik prasowy.… …   Słownik języka polskiego