walka wręcz

  • 1wręcz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. {{/stl 8}}{{stl 7}} o sposobie walki: taki, w którym przeciwnicy wchodzą w bezpośredni kontakt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walka wręcz. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wręcz II {{/stl 13}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2walka — ż III, CMs. walkalce; lm D. walk 1. «zorganizowane działanie sił zbrojnych stron przeciwnych, dążących do pobicia przeciwnika; ścieranie się, bicie się z kimś, z czymś; bitwa, bój, potyczka; w znaczeniu ogólniejszym: wojna» Walka zbrojna.… …

    Słownik języka polskiego

  • 3wręcz — 1. «przysłówek oznaczający: bezpośrednio, z bliska (zwykle o sposobie walki)» Walczyć wręcz. 2. «w funkcji przymiotnikowej (o walce, zwykle na białą broń lub za pomocą rąk): bezpośredni, odbywający się z bliska» Walka wręcz. Przygotować się do… …

    Słownik języka polskiego

  • 4dżiu-dżitsu — n ndm sport. «japońska walka wręcz, polegająca na szybkim obezwładnianiu przeciwnika za pomocą specjalnych chwytów i ciosów niebezpiecznych dla zdrowia, stosowana zwykle jako samoobrona» ‹jap.› …

    Słownik języka polskiego

  • 5zmaganie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zmaganieań, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} walka wręcz z kimś, zapasy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obserwował zmagania zawodników. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 6bagnet — m IV, D. u, Ms. bagnetecie; lm M. y «biała broń, rodzaj sztyletu nakładanego na lufę broni palnej do walki wręcz» Cios zadany bagnetem. Pchnąć, ugodzić kogoś bagnetem. Atak, walka na bagnety. Iść, ruszyć na bagnety. ∆ Bagnet na broń! «komenda… …

    Słownik języka polskiego

  • 7bagnet — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. bagnetecie {{/stl 8}}{{stl 7}} ostrze nakładane na koniec lufy karabinu, używane przez piechotę do walki wręcz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walka na bagnety. Dźgać się bagnetami. Wyjąć bagnet z pochwy.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień