videres
1videresælge — vi|de|re|sæl|ge vb., r, videresolgte, videresolgt …
2Umbra (World of Darkness) — For other uses, see Umbra (disambiguation). World of Darkness Old World Mage Umbra Traditions Technocracy Marauders Nephandi New World Mage Paths Orders Other Mind s Eye Theatre This box …
3BUCCULA — apud Livium, galeas bucculasque tegens, Hadriano Turnebo Adversar. l. 9. c. 16. cassidis pars est, quae demissa buccam regit: Carolo vero du Fresne umbo clypei, seu scuti pars eminentior et media. Glossar. Graeco Lat. Παράγναθος, ὀμφαλὸς. Item… …
4CELLARIUM seu CELLA — CELLARIUM, seu CELLA a reponendis celandisque rebus esculentis ac potulentis nomen accepit, teste ad Terent. Donatô. Cellae promae apud Tertullianum, de Resurr. care. Nisi quia in cellis promis caro salita et usui reposita servatur, depromenda… …
5LEUCATES — prom. Acarnaniae: Capo di Santa Maura. Virg. Aen. l. 3. v. 274. Mox et Leucatae nimbosa cacumina montis, Et formidatus nautis aperitur Apollo. Idem Aen. l. 8. v. 677. Totumqueve instructo Marte videres Fervere Leucaten. Item Bithyniae, quo… …
6NARCISSUS — I. NARCISSUS Hierosolymorum Episcopus undecimus, A. C. 180. pro Paschatis celebratione, Concilium habuit. De quo hunc in modum Euseb l. 6. c. 7. Histor. Eccles. Accidit aliquando, inquit, in die sollenni vigiliarum Paschae, oleum deesse… …
7NAUTAE — durum hominum genus. Scalig. l. 3. c. 16. ubi Poetam futurum instruit, quod in cuiusque officii descriptione decorum servandum: Illud in nautis peculiare, duros ut facias, saepe etiam pertinaces. Memineris Menatem et appellatum et monitum a suo… …
8PARDUS — Graece πόρδαλις, de mare, πάρδαλις de femina, quae panthera, antiquitus πάρδος, ut dictum; in feris secundum a leone locum occupat: unde in Sacris toties ei iungitur, Cantici c. 4. v. 8. Esai. c. 11. v. 6. Ierem. c. 5. v. 6. etc. Etiam apud… …
9PRASINA Factio — una ex quatuor Circi factionibus, a prasino, h. e. viridi intensissimo, seu porraceo, colore nomen habuit. Tertullian. de Spectac. c. 9. Aurigis coloribus Idololatriam vestiêrunt, et ab initio duo soli fuerunt, albus et russeus. Albus hiemi ob… …
10SARNUS — fluv. Picentinorum, eos a Campania dividens, ex monte Tifata profluens (qui ibi Sarnus Vibio Sequestr. dicitur) et in mare apud Stabias illabens cum urbe cognomine apud Ortum vulgo Sarno. Virg. Aen. l. 7. v. 738. Late iam tum ditione premebat… …
- 1
- 2