ufność

  • 1ufność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. ufnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} przeświadczenie, że można na kimś polegać; zaufanie, wiara : {{/stl 7}}{{stl 10}}Głęboka, bezgraniczna ufność. Ufność do ludzi. Z ufnością patrzeć w przyszłość. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2ufność — ż V, DCMs. ufnośćści, blm «przeświadczenie, że komuś, czemuś można ufać, wierzyć, że można polegać na danej osobie; zaufanie» Bezgraniczna ufność. Ufność bez granic. Ufność do ludzi, do losu. Ufność we własne siły. Coś natchnęło, napełniło kogoś… …

    Słownik języka polskiego

  • 3gąbka — 1. Nasiąkać, przesiąknąć czymś, pić, chłonąć, wchłaniać coś jak gąbka «przyswajać, przyswoić sobie, wchłaniać, wchłonąć coś w siebie intensywnie»: Opierając się mężnie (...) rusyfikacji, amerykanizację wchłaniamy jak gąbka, bez oporu. K. T.… …

    Słownik frazeologiczny

  • 4krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… …

    Słownik frazeologiczny

  • 5nadzieja — ż I, DCMs. nadziejaei; lm D. nadziejaei «oczekiwanie spełnienia się czegoś pożądanego; ufność, że się to spełni, urzeczywistni» Głęboka, niepłonna, uzasadniona nadzieja. Mała, słaba, złudna nadzieja. Nadzieja zobaczenia, zrobienia czegoś.… …

    Słownik języka polskiego

  • 6pewność — ż V, DCMs. pewnośćści, blm 1. «niezachwiane przekonanie o istnieniu czegoś lub o tym, że rzecz się ma w określony sposób; ufność co do czegoś, bycie całkowicie pewnym czegoś» Absolutna, niezachwiana, niezłomna pewność. Mówić, stwierdzać, wiedzieć …

    Słownik języka polskiego

  • 7rozbrajający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. rozbrajać (p.) rozbrajający w użyciu przym. «wzbudzający sympatię, ujmujący prostotą, naiwnością, zniewalający, wzruszający» Rozbrajający uśmiech. Rozbrajająca naiwność, prostota, szczerość, ufność …

    Słownik języka polskiego

  • 8słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… …

    Słownik języka polskiego

  • 9wiara — ż IV, CMs. wierze; lm D. wiar 1. blm «przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś» Wiara w ideały, w słuszność jakiejś sprawy. Wiara we własne siły. Przywracać komuś… …

    Słownik języka polskiego

  • 10zaufanie — n I 1. rzecz. od zaufać. 2. «przeświadczenie, że komuś można ufać; ufność» Całkowite, bezgraniczne zaufanie. Osoba godna zaufania. Budzić, zdobyć, zyskać, stracić, zawieść czyjeś zaufanie. Okazać komuś zaufanie. Darzyć kogoś zaufaniem. Mieć,… …

    Słownik języka polskiego