strzec się

  • 1strzec się — {{/stl 13}}{{stl 7}} być uważnym, ostrożnym, czujnym; mieć się na baczności, unikać kogoś, czegoś; wystrzegać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strzec się wroga, kobiet. Strzec się hańby, długów. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2strzec się — kogoś, czegoś jak ognia, jak morowego powietrza, jak (morowej) zarazy zob. unikać …

    Słownik frazeologiczny

  • 3unikać [strzec się, wystrzegać się] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}jak ognia {{/stl 13}}{{stl 7}} unikać czegoś bardzo, wystrzegać się skrupulatnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak ognia unikał rozmów na temat swojego życia osobistego. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4strzec — ndk XI, strzegę, strzeżesz, strzeż, strzegł, strzeżony «mieć kogoś, coś pod dozorem, stać na straży czegoś, uważać na kogoś, na coś; opiekować się, chronić, pilnować» Bacznie, pilnie, troskliwie strzec kogoś, czegoś. Strzec dziecka, domu, dobytku …

    Słownik języka polskiego

  • 5chronić się — I – schronić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} kryć się, chować się w jakimś bezpiecznym, dającym osłonę lub ukrycie miejscu; szukać schronienia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chronić się do piwnic przed ostrzałem. Chronić się pod dachem …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 6bronić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odpierać od siebie czyjś atak fizyczny lub słowny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bronić się przed nacierającym przeciwnikiem. Bronić się przed psem, przed komarami. Bronić się w sądzie,… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 7ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… …

    Słownik języka polskiego

  • 8bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… …

    Słownik języka polskiego

  • 9chronić — ndk VIa, chronićnię, chronićnisz, chroń, chronićnił, chronićniony «strzec, zabezpieczać, pilnować, zasłaniać; zachowywać» Chronić dziecko przed zaziębieniem. Chronić matkę od trosk, przed troskami. Buty chronią nogi od zimna. Krata chroni okno… …

    Słownik języka polskiego

  • 10unikać — Unikać, strzec się, wystrzegać się kogoś, czegoś jak ognia, jak morowego powietrza, jak (morowej) zarazy; stronić od kogoś, od czegoś jak od ognia, jak od morowego powietrza, jak od (morowej) zarazy «unikać, strzec się kogoś, czegoś bardzo… …

    Słownik frazeologiczny