-
1 покориться
zich onderwerpen, zich schikken, zich neerleggen -
2 покоряться
zich onderwerpen, zich schikken, zich neerleggen -
3 уладить
in orde brengen, regelen, bijleggen, schikken -
4 улаживать
in orde brengen, regelen, bijleggen, schikken -
5 подходить
v1) gener. aangaan (op-ê), aankomen, aanlopen, aanstappen, afkomen, afstappen (op-ê), aftreden (op-ê), bijkomen, schikken, toekomen (op-ê), toetreden (op-ê), treden, aanstomen (на пароходе), aanwandelen (гуляя), benaderen (к кому-л., к чему-л.), conveniëren, deugen, handen, in aantocht zijn, komen, op (iem.) aflopen (к кому-л.), passen, te pas komen, toelopen2) navy. aanvaren3) milit. aantreden -
6 подчиняться обстоятельствам
vRussisch-Nederlands Universal Dictionary > подчиняться обстоятельствам
-
7 покоряться
v1) gener. resigneren (судьбе), zich schikken (in-÷åìó-ô.), berusten, het hoofd in de schoot leggen, zich voegen2) liter. de hals krommen -
8 приводить в порядок
v1) gener. afgestellen, rangschikken, rooien, schikken, terechtbrengen, arrangeren, bedisselen, beredderen, beridderen, in orde brengen, inrichten, opknappen, opredderen, opruimen, ordenen, redderen, regelen, reguleren2) navy. opklarenRussisch-Nederlands Universal Dictionary > приводить в порядок
-
9 применяться
vgener. zich schikken (naar-ê), zich aanpassen (aan-ê), zich regelen (naar-ê) -
10 примиряться
vgener. zich met (iem.) verzoenen, zich schikken (in-ñ) -
11 распределять
v1) gener. verbijzonderen (расходы, функции), verspreiden, omslaan, distribueren, schikken, toewijzen, verdelen2) milit. indelen -
12 рассаживать
vgener. schikken, verspenen -
13 расставлять по местам
vgener. schikkenRussisch-Nederlands Universal Dictionary > расставлять по местам
-
14 удовлетворять
v1) gener. voldoen, aan een verzoek voldoen, beantwoorden, bevredigen, inwilligen (просьбу и т.п.), schikken, tevreden stellen, tevredenstellen, vergenoegen2) poet. boeten -
15 улаживать дело мирно
Russisch-Nederlands Universal Dictionary > улаживать дело мирно
-
16 улаживать дело полюбовно
Russisch-Nederlands Universal Dictionary > улаживать дело полюбовно
-
17 улучшаться
vgener. ophalen, opknappen, schikken, verbeteren, vooruitgaan, zich verbeteren -
18 усаживаться
vgener. zich schikken (от-вокруг) -
19 устраивать
-
20 учитывать обстановку
vRussisch-Nederlands Universal Dictionary > учитывать обстановку
См. также в других словарях:
schikken — seti … Woordenlijst Sranan
Japān — (hierzu Karte »Japan und Korea«), Inselreich im äußersten Osten Asiens, das Nihón, Nippón oder Dai Nippon der Japaner, im Mittelalter Zipangu genannt. Diese Namen stammen teils von der chinesischen Bezeichnung Dschipönnkwo, teils von den sinisch… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Michel De Swaen — Nom de naissance Michel de Swaen Naissance 20 janvier 1654 Dunkerque Décès 3 mai … Wikipédia en Français
Michel de Swaen — Nom de naissance Michel de Swaen Naissance 20 janvier 1654 Dunkerque … Wikipédia en Français
Michel de swaen — Nom de naissance Michel de Swaen Naissance 20 janvier 1654 Dunkerque Décès 3 mai … Wikipédia en Français
chicane — chicaner, n. /shi kayn , chi /, n., v., chicaned, chicaning. n. 1. deception; chicanery. v.t. 2. to trick by chicanery. 3. to quibble over; cavil at. [1665 75; < F chicane (n.), chicaner (v.), perh. < MLG schikken to arrange] * * * … Universalium
Schikane — Etwas (nur) aus Schikane tun: böswillig Schwierigkeiten bereiten, einen anderen ärgern und schädigen wollen. Das französische Wort ›chicane‹ erscheint erst 1695 seit Scheibner in Deutschland. Es ist eine Rückbildung aus ›chicaner‹ = das Recht… … Das Wörterbuch der Idiome
chic — 1856, from Fr. chic, 19c. in stylishness sense, originally subtlety (16c.), perhaps related to Ger. Schick tact, skill, from M.L.G. schikken arrange appropriately, or M.H.G. schicken to arrange, set in order; or from Fr. chicane, from chicanerie… … Etymology dictionary
chicanery — c.1600, from Fr. chicanerie trickery, from M.Fr. chicaner to pettifog, quibble (15c.), perhaps from M.L.G. schikken to arrange, bring about, or from the name of a golf like game once played in Languedoc … Etymology dictionary
chicane — chi•cane [[t]ʃɪˈkeɪn, tʃɪ [/t]] n. v. caned, can•ing 1) chicanery 2) to trick by chicanery • Etymology: 1665–75; < F chicane (n.), chicaner (v.), perh. < MLG schikken to arrange chi•can′er, n … From formal English to slang
chicane — /ʃəˈkeɪn/ (say shuh kayn) noun 1. chicanery. 2. Bridge a hand without trumps. 3. Motor Racing an artificial bend or series of bends, inserted in a straight stretch of a racetrack, in order to make the course more difficult. 4. a type of road… …