qayda
1qayda — is. <ər.> 1. Nizam, səliqə; bir şeyin düzgün vəziyyəti, nizamda olması. Qaydaya salmaq. Şeyləri qaydada saxlamaq. Qayda yaratmaq. Otaq tam qaydadadır. 2. Bir şeyin yerinə yetirilməsi üçün müəyyən üsullar göstərən qərar və s. Seçki qaydaları …
2qayda — (Basarkeçər) araba oxunu ban ilə birləşdirən hissə. – Usda, haravanın qaydası qırılıfdı, maηa bir qayda qayır …
3qayda-qanun — is. Nizam və intizam; üsul, qayda. Qayda qanun qoymaq. Qaydaqanunu pozmaq. Qayda qanun gözləmək. – <Tahir:> Mənim fikrimi azdırma, mən cəbhəni demirəm. Oranın öz qayda qanunu var. M. Hüs.. // Əvvəlcədən qəbul edilmiş, ənənə halını almış… …
4qanun-qayda — bax qayda qanun. Dəyişir sonunu hər şey, diqqət et; Dəyişir adətlər, qanun qaydalar. B. V …
5ismü rəsm — ə. qayda qanun …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
6nəhc — ə. qayda, üsul, tərz …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
7qaidətən — ə. qayda üzrə, qaydaya görə …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
8səliqə — ə. qayda qanun, hər şeyin öz yerində olduğu hal …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
9nizam — ə. 1) qayda, qayda qanun; 2) üsul, qayda; 3) bir işə rəhbərlik edən adam; başçı …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
10mizan — is. <ər.> 1. Çəki aləti, tərəzi. Əl mizan, göz tərəzi. (Ata. sözü). Hər nə çəksən, çək, bəradər, çəkmə düz mizanını; Çəkmə sən millət qəmin, çəkmə, çək öz qəlyanını. M. Ə. S.. 2. Qayda, nizam, səliqə, sahman. <Otaqları> nəfis… …