qılınc
91qılınuyarpaq — sif. bot. Yarpağı enli və uzun qılınc şəklində olan …
92qır-qıc — is. bax qıc. Gözündən qan damırdı, əlində yalın qılınc; Yaxınlaşıb Əliyə, yapışdı, oldu qır qıc. R. R …
93qızğın — sif. 1. Çox isti, çox qızmış halda olan, yüksək hərarətli; qaynar, yandırıcı. Qızğın dəmir. Qızğın ütü. Qızğın maşa. Günəşin qızğın şüaları. 2. məc. Coşqun, hərarətli, alovlu, atəşin, ehtiraslı. Qızğın məhəbbət. // məc. Həyəcanlı, dərin hissləri… …
94qotazlı — sif. Qotazı olan, qotaz bağlanmış, qotazla bəzənmiş. Qotazlı pərdə. Qotazlı bayraq. Qotazlı qaytan. – <Məşədi Məmməd> əlində başı qotazlı təsbehini çevirərək baqqal Əbdülhəsənin dükanına gəldi. B. T.. Xanım qara, ağır və qotazlı, piləkli… …
95qurşamaq — f. 1. Belinə bağlamaq. Koroğlu qılıncını qurşadı, . . tərlan kimi Qıratın belinə sıçradı. «Koroğlu». Əcəb qurşayıbdır incə belinə; Gümüş kəmər qəddi dala yaraşır. A. Ə.. Səsimə səs versin bütün ölkələr; Qoy qılınc qurşasın müstəmləkələr. S. V.. 2 …
96qəbzə — is. <ər.> Bir şeyin tutulacaq yeri, qulpu, dəstəsi. Qılıncın qəbzəsi. – Zakirin qətlinə bəsdir nigahın; Əl vurma, qəbzeyixəncər istəməz. Q. Z.. Qılınc və xəncərlərin gümüş qəbzələri, tüfənglərin bəndləri sönük parıltı saçırdı. Ç.. Ələmdar… …
97qəddarə — is. <ər.> köhn. Hər iki tərəfi kəsən ağır qılınc. Nəhayət, <əlbəyaxa vuruşmalardan> heç bir şey çıxmazdı, qəddarələr və xəncərlər işə düşərdi. H. S …
98qələm — is. <ər.> 1. Mürəkkəbə batırıb yazmaq üçün ucu şiş və yarıq yazma aləti. Dəmir qələm. Qələmi əlinə alıb yazdı. – Qələm yazanı qılınc poza bilməz. (Ata. sözü). <Sədr> siyirməsindən bloknot çıxardı, bir neçə vərəq geri qatladı, qələmi… …
99rapira — <fr.> Dördüzlü uzun elastik tiyəsi olan itiuclu silah (indi ancaq təlim və qılınc oynatma idmanında işlədilir). Rapira üzrə dünya çempionatının qalibləri …
100rəmmal — is. <ər.> Rəml atan (bax rəml); falçı; rəmlçi. İnanma gər desə rəmmal, sirriqeybə agahəm. S. Ə. Ş.. <Hünər:> Rəmmal deyib, yalnız qılınc; Mən də inanıram rəmmal deyənə. M. R.. Durub rəml atdırır rəmmalə, bəxti qarə iranlı. Şəhriyar …
