qılınc

  • 71imdad — is. <ər.> Kömək, yardım; darda qalmış bir adamın köməyinə yetişmə, dadına yetmə. Koroğlunun dəlilərdi imdadı; Qılınc çəkdi, hasil ola muradı. «Koroğlu». Görüşdülər, öpüşdülər o qəhrəmanlar; Birbirinin xilaskarı, imdadı kimi. S. V..… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 72işlətmək — f. 1. İş gördürmək, işlə məşğul etmək, iş görməyə məcbur etmək; çalışdırmaq. Fəhlə işlətmək. Uşağı işlətmək. Qızı uşaqlıqdan işlətmək. 2. Bir şey üçün istifadə etmək; faydalanmaq. Ən uşaqlıqdan möhnətə adət etmiş Məşədi Əsgər gəmiçilik işinə… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 73iti — 1. sif. Yaxşı itilənmiş, kəskin, çox kəsici. İti bıçaq. İti balta. İti ülgüc. İti qılınc. // Ucu şiş, batıcı, deşici. İti ox. İti tikan. – . . Heç bir zaval görməyəcəyini <pişik> hiss etdi, iti caynaqlarını qabırğaya ilişdirdi. İ. Hüseynov …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 74kitab — is. <ər.> 1. Üzərində hər hansı bir mətn olan vərəqlərin bir araya gətirilərək tikilib cildlənmiş nəşriyyat növü. // Əlyazması şəklində olan bu cür əsər. Qalın kitab. Böyük kitab. – Nə qədər ki, qamusları vərəqlədim, nə qədər ki camaat… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 75kəllə — is. <fars.> 1. Baş. Kəlləsindən vurmaq. – Ox atma sən bu daşa; Bu qayaya, bu daşa; Düşməni elə vur ki; Kəlləsindən bud aşa. (Bayatı). Misri qılınc kəllələri kəsəndə; Bağırsaqlar cəmdəklərə dolana. «Koroğlu». Kəllə vurmaq – başı ilə vurmaq.… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 76kəsici — sif. 1. Kəsən, kəsə bilən hər şey. Kəsici alət. Kəsici maşın. // İti, itilənmiş, yaxşı kəsən. Kəsici mişar. Kəsici dişlər – ağızın qabaq tərəfində olub yeyiləcək şeyi kəsən dişlər. // İs. mənasında. Kəsən alət. Kəsicini itiləmək. 2. məc. Şiddətli …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 77kəskin — sif. 1. İti. Kəskin qılınc. – Meydan görmüş atı olsa; Zülfüqarı kəskin olur. «Koroğlu». Müharibə günündə kəskin bir silah olur; Mənim əlimdə qələm. S. Rüst.. 2. məc. Şiddətli, güclü, təsiredici. Havada kəskin şaxta olmasa da, soyuq bir külək… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 78kəsmək — f. 1. Kəsərti vasitəsilə bütövdən bir hissə ayırmaq; bölmək, parçalamaq. Çörəyi kəsmək. Ağacın budağını kəsmək. İpi kəsmək. – <Koroğlu> durnanın telindən bir dəstə kəsib, Eyvazın papağına sancdı. «Koroğlu». Mağaza sahibi iki arşın yarım… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 79kəsəkəs — is. Kütləvi qırğın, qılıncdan keçirmə. Lələ yerin Arqalı; Mələməz ay arqalı; Kəsəkəs meydanında; Namərd qaçar, ər qalı. (Bayatı). Eləysə, ah, eləysə, bəs bu kəsəkəs neçin? Qılınc verib əlinə şahla sultan bəs neçin? B. V …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 80murad — is. <ər.> Arzu, məqsəd, niyyət, dilək, istək, kam. Sən muradım əksinə, ey çərx, rəftar eylədin. S. Ə. Ş.. Aşıq Ələsgərəm, söylənir adım; Budur ürəyimdə mətləb, muradım. A. Ə.. Ürək dəmir deyil, daş da deyil ki? Min bir muradı var, min bir… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti