pulk
1Pulk — Pụlk 〈m.; Gen.: s, Pl.: s od. e〉 Haufen, Trupp, Verband; in einem Pulk auftreten, erscheinen, randalieren [Etym.: <poln. pulk, russ. polk »Regiment, besonders leichter Reiter«] …
2Pulk — »loser Verband (von Kampfflugzeugen oder militärischen Fahrzeugen); Haufen, Schar«: Das in dt. Texten zuerst im 18. Jh. in der Bedeutung »Soldatentrupp« bezeugte Substantiv, das allerdings erst im 20. Jh. in den heute üblichen Bedeutungen… …
3Pulk — Pulk, Abtheilung (Regiment) Kosaken, s.d …
4Pulk — (russ.), soviel wie Polk (s. d.) …
5Pulk — Pulk, s. Polk …
6Pulk — Pulk, ein Regiment Kosaken, von 500–3000 Mann …
7pulk — (pulk) s. m. Corps, régiment de cosaques …
8Pulk — Sm zusammengehörige Gruppe von Fahrzeugen . Älter Polk Truppenteil per. Wortschatz fach. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus poln. półk und russ. polk Heer, Truppe, Schar u.ä., das aus dem germanischen Wort für Volk früh entlehnt ist. ✎ DF 2… …
9pułk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} w różnych rodzajach wojsk: samodzielna jednostka złożona z 3–5 batalionów, zwykle wchodząca w skład brygady lub dywizji {{/stl 7}} …
10pulk — sb., en, e, ene (lille bådformet slæde) …