postawa

  • 1postawa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. postawawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}wrodzone lub nabyte, właściwe ciału usytuowanie poszczególnych jego fragmentów, kończyn względem siebie i głównych linii symetrii;… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2postawa — sportowa «postawa szacunku dla przeciwnika, poszanowania zasad fair play» …

    Słownik frazeologiczny

  • 3postawa — ż IV, CMs. postawawie; lm D. postawaaw 1. «ułożenie poszczególnych odcinków ciała względem siebie i w stosunku do linii środkowej u człowieka stojącego; właściwa pozycja, budowa ciała; zewnętrzny wygląd czyjejś postaci» Prawidłowa, wadliwa… …

    Słownik języka polskiego

  • 4sportowy — Postawa sportowa zob. postawa …

    Słownik frazeologiczny

  • 5Цофнас, Арнольд Юрьевич — Цофнас Арнольд Юрьевич [[Файл: Цофнас А.Ю …

    Википедия

  • 6pozycja — ż I, DCMs. pozycjacji; lm D. pozycjacji (pozycjacyj) 1. «położenie czegoś w stosunku do czegoś innego; miejsce, w którym coś jest określone za pomocą odległości od innych przedmiotów, punktów itp.» Określić pozycję statku. 2. «układ, położenie… …

    Słownik języka polskiego

  • 7siedzący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. siedzieć (p.) siedzący w użyciu przym. 1. «taki, podczas którego długo się siedzi, wymagający siedzenia» Siedzący tryb życia. Siedząca praca. ∆ Pozycja, postawa siedząca «pozycja, postawa człowieka siedzącego»… …

    Słownik języka polskiego

  • 8stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… …

    Słownik języka polskiego

  • 9wyczekać — dk I, wyczekaćam, wyczekaćasz, wyczekaćają, wyczekaćaj, wyczekaćał wyczekiwać ndk VIIIb, wyczekaćkuję, wyczekaćkujesz, wyczekaćkuj, wyczekaćiwał «poczekać do pewnego momentu, poczekać pewien czas, odczekać, doczekać» Wyczekać stosownej chwili. ◊… …

    Słownik języka polskiego

  • 10zasadniczy — 1. «dotyczący zasady, opierający się na zasadzie; podstawowy, główny, najważniejszy» Zasadniczy argument. Zasadnicza cecha czegoś. Zasadnicze różnice. Zasadnicze wiadomości z prawa, z historii. W sposób zasadniczy. ∆ Zasadnicza szkoła zawodowa… …

    Słownik języka polskiego