Перевод: с русского на все языки

со всех языков на русский

pontuação

  • 1 factor score

    French\ \ score des facteurs
    German\ \ Faktorgewicht
    Dutch\ \ factor score
    Italian\ \ punteggio del fattore; segno del fattore
    Spanish\ \ puntuación factorial
    Catalan\ \ puntuació d'un (en un) factor
    Portuguese\ \ pontuação dos factores; pontuação dos fatores (bra); score dos factores; escore dos fatores (bra)
    Romanian\ \ factorul de scor
    Danish\ \ faktor score
    Norwegian\ \ faktor score
    Swedish\ \ faktorpoäng
    Greek\ \ σκορ του παράγοντα
    Finnish\ \ faktoripistemäärät
    Hungarian\ \ tényezõ pontszám
    Turkish\ \ etken puanı; faktör skoru
    Estonian\ \ faktori väärtus
    Lithuanian\ \ veiksnys rezultatas
    Slovenian\ \ faktorska vrednost
    Polish\ \ wynik zliczania czynników
    Ukrainian\ \ значення фактора
    Serbian\ \ фактор резултат
    Icelandic\ \ þáttur skora
    Euskara\ \ faktore puntuazioa
    Farsi\ \ -
    Persian-Farsi\ \ امتياز عاملي
    Arabic\ \ قيمة العامل
    Afrikaans\ \ faktortelling
    Chinese\ \ 因 素 分 数
    Korean\ \ 인자점수

    Statistical terms > factor score

  • 2 пунктуация

    ж грм

    Русско-португальский словарь > пунктуация

  • 3 grade

    French\ \ rang; degré; grade; ponctuation
    German\ \ Grad; Rangordnungsgrad
    Dutch\ \ rangordeningsgraad
    Italian\ \ posizione nella graduatoria
    Spanish\ \ grado; puntuación
    Catalan\ \ grau; puntuació
    Portuguese\ \ grau, graduação, classificação, pontuação
    Romanian\ \ -
    Danish\ \ -
    Norwegian\ \ -
    Swedish\ \ -
    Greek\ \ βαθμός
    Finnish\ \ (järjestysluku; kertymäfunktion arvo)
    Hungarian\ \ fokozat
    Turkish\ \ derece
    Estonian\ \ tase; aste; astak
    Lithuanian\ \ rangas
    Slovenian\ \ -
    Polish\ \ jakość towaru; klasa towaru; stopień; klasyfikować; sortować
    Russian\ \ ранг
    Ukrainian\ \ клас; степінь; ранг; оцінка; сорт
    Serbian\ \ -
    Icelandic\ \ bekk
    Euskara\ \ gradu; maila; puntuazio
    Farsi\ \ -
    Persian-Farsi\ \ -
    Arabic\ \ درجة - مرتبة
    Afrikaans\ \ graad
    Chinese\ \ 等 级
    Korean\ \ 등급

    Statistical terms > grade

  • 4 method of scoring

    French\ \ méthode de quotation; méthode de notation
    German\ \ Boniturmethode; Scoring-Methode
    Dutch\ \ methode van scoren; toekennen van uitslagen
    Italian\ \ metodo di punteggio
    Spanish\ \ método de puntaje
    Catalan\ \ mètode de puntuacions
    Portuguese\ \ método de pontuação; método scoring
    Romanian\ \ -
    Danish\ \ -
    Norwegian\ \ -
    Swedish\ \ -
    Greek\ \ μέθοδος
    Finnish\ \ tehokkaan pistemäärän menetelmä
    Hungarian\ \ pontszám módszer
    Turkish\ \ puanlama yöntemi (metodu)
    Estonian\ \ skoorimismeetod
    Lithuanian\ \ vertinimo taškais metodas
    Slovenian\ \ -
    Polish\ \ metoda oceniania
    Russian\ \ метод количественной оценки; метод подсчета очков
    Ukrainian\ \ метод кількісної оцінки
    Serbian\ \ -
    Icelandic\ \ aðferð til að skora
    Euskara\ \ puntuatzeko modua
    Farsi\ \ r veshe emtiyazb ndi
    Persian-Farsi\ \ روش امتيازبندي
    Arabic\ \ طريقة التسجيل
    Afrikaans\ \ tellingsmetode
    Chinese\ \ 划 线 法
    Korean\ \ 점수화방법

    Statistical terms > method of scoring

  • 5 raw score

    French\ \ cote brute; résultat brut; ponctuation directe; ponctuation brute
    German\ \ rohe Punktzahl
    Dutch\ \ ruwe score
    Italian\ \ punteggio grezzo
    Spanish\ \ puntuación bruta; puntuación directa; puntuación bruto; puntaje bruto
    Catalan\ \ puntuació pura; puntuació directa
    Portuguese\ \ score bruto; escore bruto (bra); pontuação bruta
    Romanian\ \ -
    Danish\ \ råscore
    Norwegian\ \ råskåre
    Swedish\ \ råpoäng
    Greek\ \ ανεπεξέργαστη βαθμολογία
    Finnish\ \ raakapistemäärä; alkuperäinen (testin/kokeen) pistemäärä
    Hungarian\ \ nyers pontszám
    Turkish\ \ ham puan (skor)
    Estonian\ \ toorpunkt; toorskoor
    Lithuanian\ \ pradinis įvertis
    Slovenian\ \ -
    Polish\ \ ocena pierwotna; nota pierwotna
    Ukrainian\ \ -
    Serbian\ \ -
    Icelandic\ \ raw skora
    Euskara\ \ zuzeneko puntuazio; puntuazio gordin
    Farsi\ \ nomreye kham
    Persian-Farsi\ \ -
    Arabic\ \ مقاسات اولية
    Afrikaans\ \ rou telling; rou data
    Chinese\ \ 原 始 分 数
    Korean\ \ 원점수

    Statistical terms > raw score

  • 6 score

    French\ \ résultat cote; note; ponctuation; score
    German\ \ Score; Punkt (bei Bewertungen)
    Dutch\ \ score; uitslag
    Italian\ \ punto (di un punteggio)
    Spanish\ \ puntuación; puntaje
    Catalan\ \ puntuació; puntatge; score
    Portuguese\ \ score; escore (bra); pontuação; nota; marca
    Romanian\ \ scor
    Danish\ \ score; points
    Norwegian\ \ skåre
    Swedish\ \ poäng; score
    Greek\ \ σκορ
    Finnish\ \ (tehokas) pistemäärä; uskottavuusfunktion ensimmäisen derivaatan arvon logaritmi
    Hungarian\ \ pontszám
    Turkish\ \ puan (skor)
    Estonian\ \ skoor
    Lithuanian\ \ taškas; balas
    Slovenian\ \ vrednost v točkah
    Polish\ \ nacięcie; znak; liczenie; wynik; dwudziestka; partytura; nota; suma; ocena
    Russian\ \ метка; множество; два десятка
    Ukrainian\ \ виграш; мітка; множина; стан; двадцять
    Serbian\ \ -
    Icelandic\ \ stig
    Euskara\ \ -
    Farsi\ \ -
    Persian-Farsi\ \ امتياز; نمره
    Arabic\ \ علامة ، قيمة
    Afrikaans\ \ telling; waardetoekenning
    Chinese\ \ 分 数
    Korean\ \ 점수

    Statistical terms > score

См. также в других словарях:

  • pontuação — s. f. 1. Ato de pontuar. 2. Marcação de pontos. 3.  [Futebol] Tabela. 4.  [Gramática] Parte da ortografia que trata dos sinais ortográficos.   ‣ Etimologia: francês ponctuation …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • ponto — s. m. 1. Porção de fio que fica entre duas pontadas de agulha ou em cada furo de sovela. 2. Trabalho de costura. 3. Desenho à agulha feito em renda. 4. Cada uma das operações parciais da sutura. 5. Nódoa ou mancha pequena. = MARCA, PINTA 6. Sinal …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • marcador — |ô| adj. s. m. 1. Que ou aquele que marca ou serve para marcar. • s. m. 2.  [Esporte] Pessoa que registra ou controla a pontuação, em certas competições esportivas. 3.  [Esporte] Jogador que, numa equipe, marca gols ou pontos. 4.  [Esporte]… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • cesto — |ê| s. m. 1. Artefato semelhante a cesta, mas mais fundo, ainda que não tão largo. 2. Recipiente que se assemelha a um cesto (ex.: cesto da roupa, cesto do pão). 3.  [Esporte] Aro, geralmente circundado por uma rede, por onde se faz passar a bola …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • escore — s. m. [Brasil] [Esporte] Contagem da pontuação, em certos jogos ou esportes.   ‣ Etimologia: inglês score …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • fazer — |ê| v. tr. 1. Dar existência, ser autor de (ex.: fez uma obra notável). = CRIAR, OBRAR, PRODUZIR 2. Dar ou tomar determinada forma (ex.: façam uma fila). = FORMAR 3. Realizar, executar (ex.: fazer a limpeza; fez um gesto de atenção). 4. Agir com… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • glória — s. f. 1. Honra, fama, celebridade, adquirida por obras, feitos, virtudes, talentos, etc. (ex.: glória artística, glória literária). 2. Preito, homenagem (ex.: glória ao vencedor). 3. Pessoa ou obra famosa ou que é motivo de orgulho (ex.: glória… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • golear — v. tr. [Esporte] Marcar muitos gols na baliza da equipe adversária, conseguindo vencer com grande diferença de pontuação.   ‣ Etimologia: golo + ear …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • jogo — |ô| s. m. 1. Vício de jogar. 2. Exercício ou passatempo entre duas ou mais pessoas das quais uma ganha, e a outra, ou as outras, perdem. 3. O que serve para jogar determinado jogo. 4. Maneira de jogar. 5. Divertimento, exercício. 6. Manejo.… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • média — s. m. pl. 1. Todo o suporte de difusão de informação (rádio, televisão, imprensa, publicação na Internet, videograma, satélite de telecomunicação, etc.) que constitui ao mesmo tempo um meio de expressão e um intermediário na transmissão de uma… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • oca — |ó| s. f. [Botânica] Planta herbácea oxalidácea, cujos tubérculos são comestíveis.   ‣ Etimologia: espanhol oca, do quíchua okka oca |ó| s. f. Casa coberta de colmo, geralmente circular, usada por índios brasileiros para habitação de uma ou mais… …   Dicionário da Língua Portuguesa

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»