pojechać

См. также в других словарях:

• pojechać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IXg, pojechaćjadę, pojechaćjedzie, pojechaćjedź {{/stl 8}}{{stl 7}} udać się dokądś jakimś lądowym środkiem lokomocji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rano pojechał do miasta.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}jechać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pojechać — trzy, cztery mile za piec zob. I piec 3 …   Słownik frazeologiczny

• pojechać — dk, pojechaćjadę, pojechaćjedziesz, pojechaćjedź, pojechaćjechał «udać się dokądś jakimś środkiem komunikacji lądowej, odbyć podróż dokądś» Pojechać autobusem, pociągiem, rowerem, samochodem. Pojechać do Białegostoku, w góry, nad morze, na… …   Słownik języka polskiego

• jechać [pojechać] do Rygi — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wymiotować; mieć torsje {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• piec — I. 1. Komuś się żyje, jest jak u Pana Boga za piecem «komuś się żyje wygodnie, bezpiecznie»: Przedtem żyło nam się w miasteczku jak u Pana Boga za piecem. Front był hen, hen, za siódmym stepem, za siódmym Uralem. M. Pankowski, Fara. 2. pot. Ktoś… …   Słownik frazeologiczny

• ściąć — 1. Ból, przerażenie, widok czegoś itp. ścina twarz «ból, przerażenie, widok czegoś itp., powodując silny wstrząs uczuciowy, sprawia, że twarz nieruchomieje»: Nagle – przerażenie ścina jej twarz: fotel jedzie ku niagarskiej przepaści. M. Wańkowicz …   Słownik frazeologiczny

• ścinać — 1. Ból, przerażenie, widok czegoś itp. ścina twarz «ból, przerażenie, widok czegoś itp., powodując silny wstrząs uczuciowy, sprawia, że twarz nieruchomieje»: Nagle – przerażenie ścina jej twarz: fotel jedzie ku niagarskiej przepaści. M. Wańkowicz …   Słownik frazeologiczny

• wierzch — 1. Chodzić pod wierzchem «o zwierzęciu, które jest przeznaczone do jeżdżenia na nim»: Dorodny koń. Kiedyś nawet pod wierzchem chodził. W. Myśliwski, Sad. 2. Coś wyszło, wypłynęło itp. na wierzch «coś stało się jawne»: (...) prawda, kiedy wychodzi …   Słownik frazeologiczny

• piec — I m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «urządzenie ogrzewnicze, w którym odbywa się spalanie paliwa, magazynowanie ciepła i wydzielanie tego ciepła do ogrzewanego pomieszczenia» Piec kaflowy, kuchenny, chlebowy. Piec stałopalny. Palić, napalić, rozpalić …   Słownik języka polskiego

• pieprz — m II, D. u, blm 1. «Piper, roślina zielna lub krzew z rodziny pieprzowatych rosnąca w krajach tropikalnych i subtropikalnych obu półkul; występuje w kilkuset gatunkach, z których najbardziej znany jest pieprz czarny, rosnący jako pnącze; owoce… …   Słownik języka polskiego

• polecieć — dk VIIa, poleciećcę, poleciećcisz, poleciećleć, poleciećciał, poleciećcieli 1. «o ptakach, o mechanizmach, o ludziach: odbyć lot za pomocą skrzydeł lub mechanizmu; udać się dokąd drogą powietrzną» Ptaki poleciały do ciepłych krajów. Bocian… …   Słownik języka polskiego