otaczać (otoczyć
1otaczać się – otoczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spowijać się w coś, zasnuwać się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Księżyc otoczył się chmurami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} skupiać wokół siebie… …
2otaczać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, otaczaćam, otaczaća, otaczaćają, otaczaćany {{/stl 8}}– otoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, otaczaćczę, otaczaćczy, otaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osłaniać,… …
3otoczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}otaczać I {{/stl 7}} …
4otoczyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}otaczać się {{/stl 7}} …
5otoczyć — → otaczać …
6otaczać — ndk I, otaczaćam, otaczaćasz, otaczaćają, otaczaćaj, otaczaćał, otaczaćany otoczyć dk VIb, otaczaćczę, otaczaćczysz, otocz, otaczaćczył, otaczaćczony 1. «okalać coś dookoła, rozciągać się dookoła czegoś; tworzyć osłonę, okrywę wokół czegoś,… …
