opaska

  • 41obręcz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y 1. «pasek metalowy stanowiący okucie koła wozu lub (niekiedy drewniany) przytrzymujący klepki beczki» Obręcz koła. Obręcz na beczce. 2. «część koła samochodu, roweru itp., na którą nakłada się ogumienie» 3. «rodzaj… …

    Słownik języka polskiego

  • 42obroża — ż II, DCMs. obrożaży; lm D. obrożaży 1. «opaska zakładana psu na szyję, zwykle skórzana lub metalowa, umożliwiająca prowadzenie go na smyczy, trzymanie na łańcuchu itp.» Ozdobna obroża. Obroża z kolcami. Włożyć psu obrożę. Prowadzić psa za obrożę …

    Słownik języka polskiego

  • 43pas — I m IV, D. a, Ms. passie; lm M. y 1. «długi, wąski kawałek skóry, tkaniny itp. noszony na ubraniu (zwykle w talii)» Pas skórzany, plastikowy. Ściskać się pasem. Pas do spodni, do płaszcza (od spodni, od płaszcza). Zapiąć, poprawić pas. Spiąć… …

    Słownik języka polskiego

  • 44perłowy — 1. «mający kolor srebrzystobiały; rzadziej: mający kształt perły, kuleczkowaty» Pokój był utrzymany w tonacji perłowej. ∆ Esencja perłowa, emalia perłowa «produkt otrzymywany z łusek ryb, np. uklei, mający srebrny połysk, używany do wyrobu… …

    Słownik języka polskiego

  • 45podwiązka — ż III, CMs. podwiązkazce; lm D. podwiązkazek 1. «taśma elastyczna z zapięciem, przymocowana zwykle do pasa lub opaska tworząca kółko, służące do podtrzymywania pończoch, rzadziej skarpetek męskich» Pas z różowymi podwiązkami. Okrągłe podwiązki. ∆ …

    Słownik języka polskiego

  • 46przewiązka — ż III, CMs. przewiązkazce; lm D. przewiązkazek 1. techn. «poprzeczne połączenie kształtowników wchodzących w skład ściskanego pręta kratownicy, zapobiegające jego wygięciu» 2. przestarz. «to, co służy do przewiązania czegoś; opaska, przepaska,… …

    Słownik języka polskiego

  • 47przywdziać — dk Xb, przywdziaćwdzieję, przywdziaćwdziejesz, przywdziaćwdziej, przywdziaćwdział, przywdziaćwdziali a. przywdziaćwdzieli, przywdziaćwdziany przywdziewać ndk I, przywdziaćam, przywdziaćasz, przywdziaćają, przywdziaćaj, przywdziaćał, przywdziaćany …

    Słownik języka polskiego

  • 48ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… …

    Słownik języka polskiego

  • 49szlufka — ż III, CMs. szlufkafce; lm D. szlufkafek «wąska patka lub niciana pętelka przy spodniach, spódnicy, sukni itp., umieszczana zwykle w talii, służąca do przewleczenia paska podtrzymującego lub ściągającego daną część garderoby; także: opaska na… …

    Słownik języka polskiego

  • 50temblak — m III, D. u a. a, N. temblakkiem; lm M. i 1. «opaska lub trójkątna chusta zawieszona na karku chorego, podtrzymująca i częściowo unieruchamiająca zgiętą w łokciu chorą rękę» Mieć, nosić rękę na temblaku. 2. hist. «pasek z chwaścikiem zawieszony… …

    Słownik języka polskiego