obudzić
1obudzić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}budzić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}obudzić II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}budzić II {{/stl 33}} …
2obudzić — dk VIa, obudzićdzę, obudzićdzisz, obudź, obudzićdził, obudzićdzony 1. «przerwać komuś sen, drzemkę, przebudzić» Obudzić kogoś ze snu. Obudzić kogoś rano. Obudził go śpiew ptaków, hałas uliczny. 2. «wywołać w kimś pewne stany, uczucia itp.;… …
3obudzić się z ręką w nocniku — {{/stl 13}}{{stl 7}} z powodu nieumiejętności przewidywania wydarzeń doprowadzić swymi działaniami do sytuacji niekorzystnej, niepożądanej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Taką oto drogą „politycy pragmatyczni” mogą się obudzić z ręką w nocniku. (NCz)… …
4obudzić się — z ręką w nocniku zob. nocnik …
5obudzić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}budzić się{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}i wtedy się obudziłem {{/stl 7}} …
6obudzić — Umarłego by obudził zob. umarły …
7obudzić się z palcem w nocniku — Zdać sobie nagle sprawę z trudnego położenia, zwłaszcza kiedy jest już za póјno Eng. To suddenly realize one is in an unfavorable position, especially because it is too late …
8obudzić się z ręką w nocniku — Zdać sobie nagle sprawę z trudnego położenia, zwłaszcza kiedy jest już za póјno Eng. To suddenly realize one is in an unfavorable position, especially because it is too late …
9budzić się – obudzić się, zbudzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powracać do stanu świadomości po okresie spania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Budzić się zawsze o tej samej porze. Budzić się co chwila. Obudzić się za wcześnie, za późno. Zbudził się… …
10dobudzić — dk VIa, dobudzićdzę, dobudzićdzisz, dobudzićbudź, dobudzićdził, dobudzićdzony «zbudzić (zwłaszcza z trudem), obudzić» Trudno go było dobudzić. dobudzić się «obudzić po usilnych staraniach, zabiegach, zbudzić z wysiłkiem» Nie móc się kogoś… …
