nie ma co żałować

  • 1żałować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, żałowaćłuję, żałowaćłuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odczuwać żal, być pogrążonym w smutku z jakiegoś powodu, przeżywać coś przykro, boleć nad czymś : {{/stl 7}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2nie szczędzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, nie szczędzićdzę, nie szczędzićdzi, nie szczędzićędź, nie szczędzićdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym: nie skąpić, nie żałować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie szczędzić wysiłku, pochwał. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3żałować — ndk IV, żałowaćłuję, żałowaćłujesz, żałowaćłuj, żałowaćował 1. «odczuwać żal, smutek, przykrość z jakiegoś powodu, zwykle z powodu straty kogoś lub czegoś, niedostania, nieosiągnięcia czegoś» Żałuj, żeś tego nie widział (nie słyszał). Żałować… …

    Słownik języka polskiego

  • 4dusić — ndk VIa, duszę, dusisz, duś, dusił, duszony 1. «chwytać, cisnąć za gardło, przemocą zatykać nos i usta uniemożliwiając oddychanie» Morderca dusił swe ofiary. Wilk dusi owce. Lis dusi kury. 2. «utrudniać, tamować oddech; podrażniać drogi… …

    Słownik języka polskiego

  • 5poniewczasie — «nie we właściwym czasie, zbyt późno, za późno» Mądry poniewczasie. Żałować czegoś poniewczasie. Zrozumieć coś poniewczasie …

    Słownik języka polskiego

  • 6kiesa — ż IV, CMs. kiesie; lm D. kies «woreczek używany dawniej do przechowywania pieniędzy lub kosztowności; trzos, sakiewka, kabza» Pełna, pusta, ciężka, lekka kiesa. Otworzyć, zamknąć kiesę. Schować, włożyć do kiesy. przen. «kasa; kapitał, pieniądze,… …

    Słownik języka polskiego

  • 7serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… …

    Słownik frazeologiczny

  • 8widzieć — ndk VIIa, widziećdzę, widziećdzisz, widziećdział, widziećdzieli, widziećdziany 1. «reagować odpowiednimi wrażeniami na bodźce działające na narządy wzroku, postrzegać; rozróżniać przedmioty wysyłające, odbijające lub przepuszczające światło, ich… …

    Słownik języka polskiego

  • 9las — m IV, D. u, Ms. lesie; lm M. y «naturalny lub wyhodowany przez człowieka zwarty zespół roślinności z przewagą roślin drzewiastych i ze swoistą fauną» Ciemny, zielony las. Gęsty, nieprzebyty las. Las iglasty, liściasty, mieszany, sosnowy.… …

    Słownik języka polskiego

  • 10szkoda — ż IV, CMs. szkodzie; lm D. szkód 1. «strata materialna lub moralna; uszczerbek» Niepowetowana, wielka szkoda. Szkoda materialna, moralna. Szkoda na zdrowiu, na opinii. Szkody w ludziach, w sprzęcie. Doznać szkody. Narazić kogoś na szkodę. Ponieść …

    Słownik języka polskiego