mübah
1mübah — sif. <ər.> köhn. 1. Dinə görə nə halal, nə də haram sayılan, edilməsi və ya edilməməsi könüllü, ixtiyari olan. Çün gözün sərməstü ləlindir şərab; Mey mübah oldu və sufilik həram. Nəs.. Məni qazi sənə nikah eləsin; Bu həram əmri ol mübah… …
2Mubah — Part of a series on Islam Usul al fiqh (The Roots of Jurisprudence) Fiqh Quran and Sunnah Taqlid (imitation) Ijtihad (interpretation) …
3mübah — sf., din b., Ar. mubāḥ 1) Dinî bakımdan yapılmasında sakınca olmayan, yapılması günah veya sevap olmayan 2) mec. Yapılmasında sakınca görülmeyen Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller …
4mubah — (Meğri) mülayim (hava). – Mırğıda il həməvax mubah keçer …
5MÜBAH — (Bak: Mubah …
6mübah görmek (veya saymak) — hoş görmek, sakıncasız bulmak Kendine mübah gördüğünü bana yasak ederek beni susturmak mı istiyordun? P. Safa …
7mübah — (Zəngilan) bol …
8mübah — ə. 1) izn verilmiş, mümkün ola bilən; 2) şəriətcə haram və ya məkruh olmayan şey …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
9MUBAH — (İbâhe. den) İşlenmesinde sevab ve günah olmayan şey. * Fık: Yapılması ve yapılmaması şer an câiz bulunan şey. (Yemek, içmek, uyumak gibi …
10BİLL — Mübah olan şey …