kum til
1kum — ak·kum; chem·a·kum; clin·kum; crin·kum cran·kum; hin·kum·boo·by; ho·kum; ko·kum; kum·bi; kum·buk; kum·har; kum·kum; kum·kum; kum·quat; mo·kum; oa·kum; til·i·kum; bun·kum; din·kum; skoo·kum; tech·ni·kum; …
2til — ae·gyp·til·la; amon·til·la·do; an·til·o·gism; an·til·o·gous; an·til·o·gy; an·til·o·pe; apos·til; ar·til·ler·ist; ar·til·lery; ar·til·lery·man; ber·til·lon·age; ber·til·lon; ble·til·la; can·til; can·til·late; can·til·la·tion; cas·til·ian·ism;… …
3tilikum — til·i·kum …
4Датский Культурный канон — «Культурный канон» (датск. Kulturkanon) список из 108 произведений искусства, официально признанных неотъемлемой частью датских культурных ценностей и представляющих важное значение для датской культуры. Создание «Культурного канона» было… …
5Культурный канон — «Культурный канон» (датск. Kulturkanon) список из 108 произведений искусства, официально признанных неотъемлемой частью датских культурных ценностей и представляющих важное значение для датской культуры. Создание «Культурного канона» было… …
6Teufel — (s. ⇨ Teixel). 1. A mol muess ma m Teuffel uff de Wedel treta. – Birlinger, 1036. 2. All, wat de Düwel nich lesen kann (will), dat sleit he vörbi (oder: sleit he äwer). – Frommann, II, 389, 123; Eichwald, 346; Goldschmidt, 57; Kern, 1430. 3. Als… …
7Pferd — (s. ⇨ Ross). 1. A blind Ferd trefft gleich (gerade) in Grüb herein. (Jüd. deutsch. Warschau.) 2. Alte Pferde achten der Peitsche nicht. Lat.: Psittacus senex ferulam negligit. (Gaal, 926.) 3. Alte Pferde gehen nicht durch. Holl.: Het hollen is… …
8a — acar·a·pis; ac·a·ri·a·sis; ac·a·ri·a·sis; ac·a·ri·na; ac·a·ri·nar·i·um; ac·a·rine; ac·a·ri·nol·o·gy; ac·a·ri·no·sis; ac·a·ro·ce·cid·i·um; ac·a·roid; ac·a·rol·o·gist; ac·a·rol·o·gy; ac·a·ro·pho·bia; ac·a·rus; acat·a·lep·sy; acat·a·lex·is;… …
9Kommen — 1. Allgemach kommt man weit. 2. As du kümmst, so geist du. (Mecklenburg.) – Firmenich, I, 70, 8; Dähnert, 215b; für Altmark: Danneil, 276. Sinn: Wie gewonnen, so zerronnen. 3. Bâr nett kömmt zu rachter Zeit, dâr muss nahm boass überbleit.… …
10Zoologi — (græsk) kaldes den gren af naturvidenskaben, som har den særlige opgave at studere dyrerigets naturhistorie. Den er, samtidig med at videnskaben i tidens løb har udviklet sig, blevet spaltet i et antal underafdelinger. Zoologiens historie På… …