kulić się
1kulić się – skulić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} kurczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kulić się z zimna. Skulić się z przerażenia. {{/stl 10}} …
2kulić — ndk VIa, kulićlę, kulićlisz, kul, kulićlił «pochylać, kurczyć, podkurczać, chować» Kulić głowy przed kulami. Kulić nogi. kulić się «maleć garbiąc się, giąć się, kurczyć się» Kulić się z zimna, ze strachu …
3wić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ludziach i niektórych zwierzętach: wyginać się w różne strony, kręcić się, kulić się, zwijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żmija wije się w trawie. Wić się z bólu. {{/stl 10}}{{stl… …
4kurczyć się – skurczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kulić się; zwijać się {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o twarzy: ściągać się w grymasie, wyrażając cierpienie fizyczne lub psychiczne : {{/stl… …
5stulać się – stulić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} kurczyć się, zwierać się, zamykać się, kulić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kwiaty tulipanów stuliły się o zmierzchu. {{/stl 10}} …
6skulić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. kulić (się) {{/stl 7}} …
7kulenie się — rzecz. od kulić się …
8kurczyć — ndk VIb, kurczyćczę, kurczyćczysz, kurcz, kurczyćczył, kurczyćony «zmniejszać, skracać przez ściąganie, podkulanie; ściągać, kulić» Kurczyć nogi, palce. kurczyć się «o tkaninach: zmniejszać się, skracać się, kulić się, zbiegać się» przen.… …
9wić — I ż V, DCMs. wici; lm MD. wici 1. «długa, cienka, elastyczna gałązka, np. wierzbowa, brzozowa; witka» Brzozowa, wierzbowa wić. 2. anat. «nitkowaty wyrostek będący aparatem ruchu, charakterystycznym przede wszystkim dla organizmów jednokomórkowych …
10zwijać — ndk I, zwijaćam, zwijaćasz, zwijaćają, zwijaćaj, zwijaćał, zwijaćany zwinąć dk Vb, zwijaćnę, zwijaćniesz, zwiń, zwijaćnął, zwijaćnęła, zwijaćnęli, zwijaćnięty, zwijaćnąwszy 1. «zmniejszać powierzchnię czegoś rozpostartego lub długość czegoś, np.… …
