hayret
1hayret — is., Ar. ḥayret 1) Beklenmedik, garip bir şeyin sebep olduğu şaşkınlık, şaşırma ... hayret ve teessüründen masanın yanındaki sandalyeye yığılmıştı. Ö. Seyfettin 2) ünl. Şaşılan bir şey karşısında söylenen söz Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller… …
2HAYRET-ENGİZ — f. Hayret veren. Hayret içinde bırakan …
3HAYRET-NÜMÂ — f. Hayret gösteren, hayret veren …
4hayret etmek — şaşmak, şaşırmak, şaşakalmak Bunları oyuncak sanır ve niçin satmadığına hayret ederdi. R. N. Güntekin …
5HAYRET-BAHŞ — f. Hayret veren, şaşırtan …
6HAYRET-BAHŞÂ — f. Hayret veren, şaşkınlık veren, hayrete düşüren …
7HAYRET-FEZÂ — f. Hayret veren, hayreti artıran …
8hayret — (A.) [ تﺮﻴﺣ ] şaşkınlık …
9HAYRET — Hiçbir cihete teveccüh edemeyip kalmak. Şaşkınlık. Ne yapacağını bilememek …
10AHVAL-İ HAYRET-FEZÂ — Hayret verici haller …