həmxana
1həmxana — (Bakı, Meğri, Şərur) 1. kirayənişin (Bakı, Şərur) 2. müvəqqəti yaşanılan ev (Meğri). – Biz Nüyədiyə köçənnən so:ra elə üş dörd il həmxana damlarda otdux (Meğri) …
2həmxana — is. <fars.> Bir evdə, bir mənzildə yaşayan adamlardan hər biri; qonşu, mənzil qonşusu. Həmxanası qarşı evdən baxaraq; Rübabəyə zilləmişdi gözünü. M. Müş.. Köhnə mənzildə bir ildir ki, iki həmxana cırmaqlaşır. S. Qədirzadə …
3dəmxana — is. <fars.> köhn. Ev, yaşayış yeri. Axşam oldu, gəldim mən dəmxanama; Sirrimi demədim bacı, anama. «Aşıq Qərib» …
4hərəmxana — is. <ər. hərəm və fars. . . . xanə> köhn. Sarayda hərəmlərin (2 ci mənada) yaşadığı otaqlar, bina. Şah Səlməxatuna işarə etdi ki, hərəmxanaya getsin və xacəyə buyurdu ki: – Mirzə Sədrəddini çağır, gəlsin. M. F. A.. . . Əbdülhəmidin… …
5matəmxana — is. <ər. matəm və fars. . . . xanə> Matəm saxlanan ev, yaslı ev. Kərbəlayı Kazımın matəmxanaya dönmüş evini beşlik bir neft çırağı işıqlandırırdı. P. M …
6hərəm — is. <ər.> köhn. 1. Arvad, zövcə. <Çopo:> Qəbir torpaqla örtülmədən əvvəl xaqan, onun hərəmi və dayə gəldi. Ç.. <Həsən:> Ah . . mənim hərəmim. Qardaşlar, niyə gözləyirsiniz, bu qədər zülmə dayanmaqmı olar? Zor ilə mənim hərəmimi… …
7külbə — f. əsli y. bax: qülbə. Külbei əhzan 1) yasxana, matəmxana; 2) m. bu dünya …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
8mabeyn — ə. 1) ara, aralıq; 2) hərəmxana ilə qəbul otağı arasındakı otaq; 3) sarayda: vəzir, vəkil və b. yüksək vəzifəli adamların oturduğu yer …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
9məhrəmxanə — ə. və f. hərəmxana, hərəmlər yaşayan otaq(lar) …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
10sərapərdə — f. 1) saray pərdəsi (böyük otaqlarda, hərəmxana və qonaq otağı və s. arasında böyük pərdə); 2) padşahlara məxsus otaq …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
- 1
- 2
