grzeczne dziecko

  • 1grzeczny — grzecznyni, grzecznyniejszy 1. «dobrze wychowany, uprzejmy, układny; o dzieciach także: posłuszny, spokojny» Uprzedzająco grzeczny. Grzeczny dla kogoś, wobec kogoś. Grzeczne dziecko. 2. «będący wyrazem uprzejmości, dobrego wychowania» Grzeczna… …

    Słownik języka polskiego

  • 2czy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} występuje na początku pytania, na które można odpowiedzieć {{/stl 7}}{{stl 8}}tak {{/stl 8}}{{stl 7}}lub {{/stl 7}}{{stl 8}}nie {{/stl 8}}{{stl 7}} :… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3złociutki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, złociutkitcy {{/stl 8}}{{stl 7}} z nacechowaniem emocjonalnym: złoty (w zn. 2., 3.) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złociutki miód. Złociutkie, grzeczne dziecko.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}(moja) złociutka; …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4napomnieć — dk VIIa, napomniećmnę, napomniećmnisz, napomniećmnij, napomniećmniał, napomniećmnieli, napomniećmniany napominać ndk I, napomniećam, napomniećasz, napomniećają, napomniećaj, napomniećał, napomniećany «zwrócić komuś uwagę, przestrzec przed czymś,… …

    Słownik języka polskiego

  • 5potulny — potulnyni, potulnyniejszy «odznaczający się łagodnością, zgodnością, nie sprzeciwiający się, nie protestujący, posłuszny, pokorny; będący objawem czyjejś łagodności, pokory» Była cicha, spokojna, potulna. Grzeczne, potulne dziecko. Potulny… …

    Słownik języka polskiego