gevşek
1gevşek — sf., ği 1) Sıkı veya gergin olmayan, gevşemiş olan Bizim dost, gevşek kravatıyla, çözük yakasını şöyle bir okşadı. Ç. Altan 2) mec. Cansız, hareketsiz, iradesiz 3) zf., mec. İlgisiz, kayıtsız bir biçimde Bu konuda gevşek davranırsanız periler… …
2gevşek ağızlı — sf. Geveze, boşboğaz (kimse) …
3gevşek vurgu — is., dbl. Üzerinde vurgu olan bir ünlüden sonra, ünsüzle başlayan bir hecenin gelişiyle zayıflayan vurgu …
4ağzı gevşek — sf., ği Sır saklamaz, sır tutmaz (kimse) …
5emanet eşeğin yuları gevşek olur — bir kimseye emanet edilen şeyin o kimse tarafından iyi korunmadığı her zaman görülen olaylardandır anlamında kullanılan bir söz …
6uçkuruna gevşek olmak — iffetine bağlı olmamak …
7gazak — gevşek …
8küwşek — gevşek, yumuşak, sölpük I, 479bkz: kewşek § küw;ek et; gevşek, sölpük et I, 479 …
9çüzük — gevşek, açık, küşade …
10lökçe — gevşek, boş, bi perva adam …