fren
1fren — fren·tón; fren·u·lar; fren·u·lum; fren·zied; fren·zy; fren·zied·ly; …
2Fren — (fr[e^]n), n. [OE. frenne, contr. fr. forrene foreign. See {Foreign}, a.] A stranger. [Obs.] Spenser. [1913 Webster] …
3-fren — fren, freničan, frenički, frenija DEFINICIJA kao drugi dio riječi znači svijest, duša, um; uman, umnost [shizofrenija; oligofrenički] ETIMOLOGIJA grč. phrḗn …
4fren — m. frein ; mors ; bride …
5fren|zy — «FREHN zee», noun, plural ziesverb, zied, zy|ing. –n. 1. near madness; frantic condition; mental derangement: »She was in a frenzy of grief when she heard that her child was missing. Demoniac frenzy, moping melancholy, And moon struck madness… …
6fren — see frenne …
7fren — is., tek., Fr. frein Bir makinenin, herhangi bir taşıtın hızını kesmeye veya onu durdurmaya yarayan mekanizma Birleşik Sözler fren mesafesi havalı fren el freni Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller fren yapmak …
8frenȝe — frenge, frenȝe obs. forms of fringe …
9fren´zied|ly — fren|zied «FREHN zihd», adjective. 1. very much excited; frantic; wild: »the frenzied look of the mother of a lost child. SYNONYM(S): distracted. 2. crazy; mad. –fren´zied|ly, adverb …
10fren|zied — «FREHN zihd», adjective. 1. very much excited; frantic; wild: »the frenzied look of the mother of a lost child. SYNONYM(S): distracted. 2. crazy; mad. –fren´zied|ly, adverb …